Μία βόλτα στο μέλλον της Αθήνας με τον Παύλο Γερουλάνο

Σάββατο πρωί στο κέντρο της Αθήνας. Ο ήλιος παλεύει να διώξει το χειμωνιάτικο κρύο, να ζεστάνει τους δρόμους της πόλης. Ο κόσμος δε δείχνει να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα γι’ αυτά που συμβαίνουν στον ουρανό. Το εμπορικό τρίγωνο έχει ξυπνήσει νωρίς. Πρώτες μέρες του Δεκέμβρη, άλλωστε, με τα Χριστούγεννα δίπλα. Στίφη κατακλύζουν κάθε στενό, κάποιοι για δουλειά, άλλοι για βόλτα, καφέ και ψώνια. Μέχρι να φτάσω στο σημείο του ραντεβού, βλέπω πέντε τουλάχιστον "Αϊ-Βασίληδες" να προκαλούν τα παιδιά να βγάλουν μια φωτογραφία μαζί τους.

Ο Παύλος Γερουλάνος είναι χαμογελαστός. Έχουμε συναντηθεί λίγη ώρα νωρίτερα, όπου μπαίνοντας στο στούντιο, χαιρέτησε όσους βρίσκονταν στο χώρο διά χειραψίας και είχε μία απαίτηση. "Είμαι ο Παύλος" είπε χαρακτηριστικά. Θέλει ο κόσμος να τον φωνάζει με το όνομά του. Η βόλτα όμως μαζί του στο κέντρο της πόλης όπου θα διεκδικήσει τη δημαρχία στις επόμενες δημοτικές εκλογές δεν είναι εύκολη υπόθεση. Κάθε 30 μέτρα είμαστε αναγκασμένοι να σταματήσουμε, μιας και περαστικοί που τον αναγνωρίζουν θέλουν να έχουν μια κουβέντα μαζί του. Άλλοι τον ενημερώνουν για τα προβλήματα της περιοχής, άλλοι του εύχονται καλή επιτυχία, μια γυναίκα που μπαίνει τυχαία στο κάδρο του Γιάννη Μπουρνιά την ώρα που προσπαθεί να τον απαθανατίσει ρωτά αν μπορεί να έχει τη φωτογραφία. Ο υποψήφιος δήμαρχος ζητά ο ίδιος το e-mail της για να της στείλει τη φωτογραφία από τον προσωπικό του λογαριασμό χαιρετώντας τη φιλικά. Είναι προσηνής και φαίνεται να απολαμβάνει τέτοιες συζητήσεις με πολίτες. "Θέλουμε να φτιάξουμε το πρόγραμμά μας με βάση τα θέλω του κόσμου, το τι ακούμε στο δρόμο. Θέλω να μαζέψουμε τη γνώση που υπάρχει ανάμεσά μας και να την αξιολογήσουμε κατάλληλα" λέει χαρακτηριστικά σε κάποιο σημείο της συνέντευξης που ακολουθεί.

Λίγα μέτρα πιο κάτω από την οδό Αθηνάς, στην Παλλάδος, σταματά για λίγο έξω από ένα μαγαζί με ψάθινα καπέλα. "Ωραίο κάδρο, νομίζω, είναι αυτό" λέει με ενθουσιασμό λίγο πριν πάρει μια πλαστική καρέκλα, την τοποθετήσει στο κέντρο του δρόμου, ζητήσει συγγνώμη από τους περαστικούς και κάτσει να φωτογραφηθεί. "Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα" μου απαντά όταν ρωτάω γιατί ξεκίνησε τη διαδικασία τόσο νωρίς και συνεχίζει λέγοντας ότι το πρόγραμμά του θα διαμορφωθεί με βάση αυτά που ακούει στο δρόμο, αφού γυρίσει και μιλήσει με όλες τις γειτονιές της Α' Αθηνών. Έχει μιλήσει ήδη με αρκετούς ανθρώπους, έχει γυρίσει κάμποσες γωνιές της πόλης. Τόσες που μας λέει με σιγουριά ότι "Ξέρω ποιος έχει τον καλύτερο καφέ σε κάθε γειτονιά της Αθήνας, ποιος το καλύτερο σουβλάκι και ποιος τα πιο καθαρά ποτά". Θέλει να είναι έξω, να συζητά και να πηγαίνει πρώτος στα προβλήματα. Έτσι φαντάζεται τον εαυτό του ως δήμαρχο.

Μπορεί να βρισκόμαστε αρκετούς μήνες μέχρι τις εκλογές, έχετε όμως ήδη γυρίσει αρκετές γειτονιές της Αθήνας.

Πριν ακόμη ανακοινώσω την υποψηφιότητά μου, πήγα και είδα τα σημεία στα οποία ο δήμος έρχεται σε επαφή με εμάς, τους Αθηναίους πολίτες. Σε ένα απορριμματοφόρο παρακολούθησα πώς γίνεται η αποκομιδή των σκουπιδιών στη Λιοσίων, πήγα με τις ειδικές ομάδες καθαρισμού κάτω από την Ομόνοια, που είναι από μόνη της η περιοχή ένα δύσκολο μέρος, πήγα στην Πλατεία Θεάτρου, στο Μοναστηράκι και στο Θησείο, άλλες μέρες πήγα στα συσσίτια, στον κόμβο αλληλεγγύης, στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, στις παιδικές χαρές. Ήθελα να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα για το πού και πώς ο δήμος μάς παρέχει τις υπηρεσίες του. Μετά ανακοίνωσα την υποψηφιότητά μου και από τότε γυρίζω στις γειτονιές της Αθήνας ακριβώς για να μαζέψω τη γνώση που υπάρχει στην Αθήνα από τα προβλήματα της καθημερινότητας αλλά και τις λύσεις που εμείς οι Αθηναίοι προτείνουμε. Τον Ιανουάριο θα βγάλουμε τις ολοκληρωμένες θέσεις μας για τα προβλήματα που μας απασχολούν.

Ξεκινάτε νωρίς σε μια προεκλογική περίοδο που αναμένεται να είναι από τις σκληρότερες της δεκαετίας. Τι σας ώθησε να αρχίσετε από τώρα την καμπάνια σας;

Θα είναι μία από τις πλέον μακρόχρονες καμπάνιες στην Ελλάδα. Συνήθως οι καμπάνιες διαρκούν από έναν μέχρι τρεις μήνες. Ξεκινήσαμε περίπου επτά μήνες πριν από την τελική αναμέτρηση με βασικό σκεπτικό να πάμε παντού, να γυρίσουμε όλες τις γειτονιές, να ακούσουμε τα προβλήματα και να δούμε τις λύσεις που προτείνει ο κόσμος. Θέλουμε να φτιάξουμε το πρόγραμμά μας με βάση τα θέλω του κόσμου, το τι ακούμε στο δρόμο. Θέλω να μαζέψουμε τη γνώση που υπάρχει ανάμεσά μας και να την αξιολογήσουμε κατάλληλα. Θα συνεχίσουμε έτσι μέχρι το τέλος.

Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την Αθήνα τώρα, μετά τις γειτονιές που έχετε γυρίσει;

Η Αθήνα βρίσκεται σε ένα ενδιαφέρον σταυροδρόμι. Είναι μια στιγμή που πρέπει να δώσουμε όλη μας την έμφαση στο να διορθωθούν τα άμεσα, καθημερινά προβλήματα, όπως είναι η αίσθηση εγκατάλειψης και το αίσθημα ανασφάλειας που νιώθει ο κόσμος. Ωστόσο, βρισκόμαστε σε μια εποχή που η πρωτεύουσά μας βρίσκεται στο επίκεντρο της διεθνούς πολιτιστικής και τουριστικής προσοχής. Η πόλη μας αρχίζει να αποκτά μια εντελώς διαφορετική, πολύ δημιουργική ενέργεια και πρέπει να πετύχουμε να κρατήσουμε αυτή την ενέργεια ζωντανή όσο διορθώνουμε τα προβλήματα της καθημερινότητας που ζούμε.

Οι τουρίστες έχουν αλλάξει την εικόνα της πόλης. Το Airbnb έχει ανεβάσει τις τιμές στα ενοίκια σε αρκετές περιοχές της πόλης. Ο δήμος πώς μπορεί να ρυθμίσει μια τέτοια κατάσταση;

Το Airbnb, όταν ξεκίνησε και στην Αθήνα, βοήθησε πολλές τσακισμένες από την κρίση οικογένειες να σταθούν στα πόδια τους και να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά τους προβλήματα. Και υπάρχουν ακόμα γειτονιές όπου το Airbnb δεν έχει φτάσει στο βαθμό που θα μπορούσε. Προφανώς δε μιλάω για το Κουκάκι ή άλλες γειτονιές, που ο κορεσμός είναι στα όριά του και έχει αρχίσει να αλλοιώνει τη γειτονιά. Σε τέτοιες γειτονιές αυτό που θέλεις να κάνεις είναι να βάλεις κανόνες έτσι ώστε η μείξη των κατοίκων με το Airbnb να μην αλλοιώνει την αυθεντικότητά τους. Άλλωστε, οι τουρίστες έρχονται για να νιώσουν αυτό που ζούμε στις γειτονιές μας. Αν το χαλάσουμε, θα πάψουν να έρχονται. Και τότε το Αirbnb θα αποδειχτεί φούσκα.

Από την επαφή σας με τον κόσμο ποια διακρίνετε ότι είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα των Αθηναίων σήμερα;

Η αίσθηση εγκατάλειψης και το αίσθημα ανασφάλειας. Θέλει όμως προσοχή όταν συζητάς με τον κόσμο διότι ο καθένας βλέπει διαφορετικά τα πράγματα. Λέμε, για παράδειγμα, οι Αθηναίοι για την καθαριότητα και τα σκουπίδια, αλλά εννοούμε κάτι πολύ ευρύτερο, όπως τα σπασμένα πεζοδρόμια, οι παράνομες αφισοκολλήσεις, τα φώτα που δε λειτουργούν το βράδυ, τα παγκάκια που έχουν ξεχαρβαλωθεί. Αυτή την αίσθηση εγκατάλειψης πρέπει να αντιμετωπίσουμε πρώτη, γιατί αυτή τραβά την ανομία, που με τη σειρά της οδηγεί στην ανασφάλεια. Είναι σαν ένα σπιράλ που πηγαίνει προς τα κάτω. Στοιχεία παρανομίας, όπως το παραεμπόριο, τα ναρκωτικά, η πορνεία, οι μικρές και οι μεγάλες μαφίες μαζεύονται στις γειτονιές με τα περισσότερα προβλήματα. Κι όσο μαζεύονται, τόσο εμείς παραιτούμαστε κι έτσι σιγά σιγά εγκαταλείπουμε τη γειτονιά. Αυτή την πορεία πρέπει να την αντιστρέψουμε. Λέω συμβολικά ότι αρκεί καμιά φορά να ανάψεις ένα φως. Γιατί, ανάβοντας το φως, φτιάχνοντας το παγκάκι και το πεζοδρόμιο, ο κόσμος θα αρχίσει να νιώθει ότι αναβαθμίζεται η γειτονιά του και θα αρχίσει να την προσέχει. Κι όταν αυτό γίνει, τότε οπισθοχωρεί η ανομία και επιστρέφει ο κόσμος.

Ο δήμος όμως δεν είναι μητροπολιτικός. Δεν μπορεί να έχει τον πλήρη έλεγχο.

Πολύ σωστά. Η ασφάλεια και η εγκατάλειψη στην πόλη θα αντιμετωπιστούν μόνο με το συντονισμό δήμου, κράτους και πολιτών. Γιατί, αν μια γειτονιά αναβαθμιστεί μόνο με την παρέμβαση της αστυνομίας, δε θα υπάρχει κανείς να την κρατήσει ζωντανή όταν η αστυνομία φύγει και επιστρέψει η ανομία. Σήμερα η ανομία δρα άνετα στην γκρίζα ζώνη μεταξύ των αρμοδιοτήτων του δήμου και των ευθυνών της πολιτείας. Πρώτη προτεραιότητα να ξεκαθαρίσουμε τη δουλειά του καθενός και αμέσως μετά να συντονιστούμε δήμος και πολίτες ώστε να διατηρήσουμε τις γειτονιές μας ζωντανές.

Ανομία όμως δεν είναι και τα παράνομα τραπεζοκαθίσματα σε κεντρικά σημεία που κάνουν την πρόσβαση δύσκολη;

Η τάξη θα πρέπει να τηρηθεί. Υπάρχουν κριτήρια με τα οποία μπαίνουν τα τραπεζοκαθίσματα και είναι σημαντική η τήρηση αυτών των κριτηρίων. Δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει. Πρέπει να υπάρχουν χώροι για να περνούν οι πεζοί, οι μητέρες με τα καροτσάκια, τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Ναι, αλλά μιλάμε για μια πόλη όπου οι μητέρες με καροτσάκια δεν μπορούν να βγουν βόλτα στο δρόμο λόγω των στενών πεζοδρομίων.

Τις προάλλες βρέθηκα στο Νέο Κόσμο, σε μια ανηφόρα όπου διασταυρώνονται τρεις δρόμοι. Ο κάθε εργολάβος κοίταξε το δικό του πεζοδρόμιο και κανένας δεν κοίταξε πώς τα τρία θα ενώνονται. Ο τρόπος δόμησης των πεζοδρομίων καθιστά αδύνατο στον οποιονδήποτε να τα διαβεί. Πρέπει να διορθωθεί η υποδομή ώστε η προσβασιμότητα να είναι για όλους μας.

Μπορεί να αλλάξει σε μια τετραετία;

Ξεκινάς από κάπου και όσο περισσότερο μπαίνει στη συνείδηση του κόσμου, προχωράς τις αλλαγές που θέλεις να κάνεις. Αλλά θέλει και δημιουργική προσέγγιση. Στην προκειμένη περίπτωση αυτό που είναι κοινωνικά σημαντικό είναι και οικονομικά σημαντικό. Και θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Μιλάω με το αμερικανικό λόμπι των συνταξιούχων στην Αμερική, που αριθμεί 60 εκατομμύρια μέλη. Έχουν χρήμα και χρόνο να ταξιδεύουν όλη τη σεζόν. Τους ρώτησα πώς γίνεται να έρθουν περισσότερα μέλη τους στην Αθήνα και μου έδωσαν μια λίστα με κριτήρια που πρέπει να πληροί μια πόλη για να γίνει ο προτεινόμενος προορισμός τους. Το 1/3 των κριτηρίων είχαν να κάνουν με την προσβασιμότητα. Εκείνους που δεν έχουν την ευαισθησία να ακούσουν τη φωνή των συμπολιτών μας που βρίσκονται σε απόγνωση θα τους κάνουμε να ακούσουν τη φωνή του πορτοφολιού τους.

Είναι γνωστό ότι ο δήμαρχος μιας πόλης, όσα σωστά κι αν έχει κάνει, φταίει για όλα όσα λειτουργούν λάθος στην πόλη. Είστε έτοιμος να αντιμετωπίσετε κάτι τέτοιο;

Ναι, βέβαια. Αυτός που έχει τα γένια έχει και τα χτένια. Αν θέλεις σήμερα να αντιμετωπίσεις ένα δήμο που χρειάζεται αναβάθμιση, πρέπει να είσαι έτοιμος να ακούσεις παράπονα. Όσο πιο απόμακρος είσαι από τον κόσμο, τόσο λιγότερη επαφή και δυνατότητα θα έχεις να αντιμετωπίσεις τα πραγματικά προβλήματα. Θεωρώ ότι πετυχημένος δήμαρχος είναι αυτός που είναι πάνω σε ένα μηχανάκι και πηγαίνει ο ίδιος στα προβλήματα. Αυτή τη φιλοσοφία είχαν πετυχημένοι δήμαρχοι, όπως ο Αντώνης Τρίτσης, ο Δημήτρης Μπέης, άνθρωποι που πήγαιναν στο πρόβλημα και τραβούσαν την προσοχή των υπηρεσιών του δήμου και του κράτους έτσι ώστε τα προβλήματα των γειτονιών να λύνονται άμεσα και αποτελεσματικά.

Ποιους δήμους του εξωτερικού έχετε ως πρότυπο;

Παρακολουθώ τη δουλειά του δημάρχου του Λονδίνου, του Τελ Αβίβ και άλλων δήμων. Θέλει όμως προσοχή. Δεν μπορείς απλά να κοπιάρεις καλές πρακτικές. Πρέπει να τις προσαρμόζεις στο δικά μας δεδομένα. Όμως πιστεύω ότι είναι ακόμα πιο σημαντικό να μαθαίνεις από αυτά που κάνεις εσύ. Ένα από τα πράγματα που έχω προτείνει είναι να μάθουμε από τα σωστά και τα λάθη που γίνονται σήμερα στην αναβάθμιση του εμπορικού τριγώνου και να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση για να αναβαθμίσουμε γειτονιές όπως η Ομόνοια και η Ακαδημία Πλάτωνος, που χρειάζονται αναβάθμιση και μπορούν να φέρουν και παραπάνω ανάπτυξη.

Πολιτική, επιχειρηματικότητα, πολιτιστικά, γράφεται χαρακτηριστικά στην ατζέντα σας. Με ποια σειρά θα ξεκινήσετε;

Στην ιστοσελίδα μου αυτά τα τρία αφορούν τα ενδιαφέροντά μου, τις γνώσεις μου και τις εμπειρίες μου. Όμως είναι και ιδιαίτερα σημαντικά για την πόλη. Διότι στην Αθήνα ο μόνος τρόπος για να έχεις σωστή και ισορροπημένη ανάπτυξη είναι μέσα από την αναβάθμιση του πολιτιστικού της προϊόντος. Αυτός είναι ο χαρακτήρας της Αθήνας και αυτόν πρέπει να κρατήσουμε ζωντανό.

Άρα, το μεγάλο στοίχημα της Αθήνας είναι και επενδυτικό;

Η πρώτη μας πρόκληση είναι να νιώσουμε εμείς οι Αθηναίοι ότι ζούμε σε μια φιλόξενη πόλη πρωτίστως για εμάς. Ο τουρισμός δε θα κρατήσει σε μια πόλη όπου οι Αθηναίοι είναι δυσαρεστημένοι. Αν θέλουμε οικονομική ανάπτυξη, θα πρέπει και η ποιότητα ζωής να είναι τέτοια ώστε να υποστηρίξει την ανάπτυξη. Πολύ συχνά ακούμε "αγαπώ την Αθήνα παρόλο που...", το μεγάλο στοίχημα είναι να βγάλουμε το "παρόλο που..." από το "αγαπώ την Αθήνα".

Φαντάζομαι ότι ο τρόπος λειτουργίας του δήμου έχει πολλές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις χρόνων. Για να καμφθούν, ο νέος δήμαρχος θα πρέπει να έχει έτοιμο ένα νέο πρόγραμμα;

Βεβαίως. Αυτό που θα παρουσιάσουμε στο πρόγραμμά μας θα είναι ένας διαφορετικός τρόπος να σκεφτόμαστε τη λειτουργία του δήμου. Σήμερα οι περισσότερες υπηρεσίες του υπηρετούν τη γραφειοκρατία του. Για να αρχίσουν να υπηρετούν το δημότη, θα πρέπει να σκεφτόμαστε με γνώμονα την εμπειρία κάθε Αθηναίου. Αν ρωτήσουμε για παράδειγμα μια υπηρεσία του δήμου ποια είναι η πολιτική του δήμου για την τρίτη ηλικία, θα σου απαντήσει "οι Λέσχες Φιλίας". Στην πραγματικότητα είναι πολλά παραπάνω: η διά βίου μάθηση, τα ανοιχτά σχολεία, τα κέντρα υγείας, η πολιτική προσβασιμότητας, όλα αυτά μαζί συνθέτουν την εμπειρία των Αθηναίων τρίτης ηλικίας. Σήμερα όμως δε συντονίζονται κι αυτό μειώνει την ανταποδοτικότητα των πολιτικών του δήμου. Άλλο παράδειγμα: Μέσα σε ένα πάρκο εμπλέκονται τα τμήματα καθαριότητας, οι τεχνικές υπηρεσίες και το τμήμα πρασίνου. Αυτό που θέλουμε για να φτιαχτεί ένα πάρκο από την αρχή μέχρι το τέλος είναι η σωστή συνεργασία μεταξύ αυτών των υπηρεσιών. Πρέπει να μάθουμε από τα μέχρι τώρα λάθη και να βρούμε τις λύσεις που θα κάνουν τη ζωή του Αθηναίου καλύτερη και τις γειτονιές πιο δελεαστικές. Έτσι θα έρθει μεγαλύτερη ανάπτυξη, έτσι θα ανοίξουν μαγαζιά, έτσι θα έρθουν περισσότεροι επισκέπτες. Αν δε σπάσουμε τη γραφειοκρατία, ο δήμος θα συνεχίσει να είναι ένα κακέκτυπο του κεντρικού κράτους. Αν κάνουμε τη δουλειά που περιγράφω, τότε ο δήμος δε θα γίνει μόνο το μέρος όπου βρίσκουμε λύση στα προβλήματά μας, αλλά και ο τόπος όπου θα μπορούμε να συμμετέχουμε για να λύνουμε μαζί, δημοκρατικά, τα θέματα που προκύπτουν.

Σας εξοργίζει το θέμα των διαφορετικών αρμοδιοτήτων;

Με τρελαίνει! Δεν μπορώ να ακούω το "αυτό δεν είναι δική μου αρμοδιότητα". Υπάρχει ένα απίστευτα κακό πλέγμα αρμοδιοτήτων μέσα στην πόλη, είτε μέσα στο δήμο είτε μεταξύ δήμου και κεντρικού κράτους, που δημιουργεί κενά, επικαλύψεις και αφήνει άλυτα τα προβλήματα. Το ζητούμενο ενός δημάρχου δεν είναι να διεκδικεί περισσότερες αρμοδιότητες. Αυτό που πρέπει να διεκδικεί –και θα το κάνουμε με κάθε τρόπο– είναι ο συντονισμός των δράσεων για να αρχίσουν να λύνονται τα προβλήματα. Ο Μπέης έλεγε: "Είναι δικαίωμα και υποχρέωση του δημάρχου να υπηρετεί τους πολίτες της πόλης του". Αυτή τη νοοτροπία θέλω να έχουν όλοι στο δήμο.

Το όραμά σας για την πολιτιστική Αθήνα ποιο είναι;

Η Αθήνα ως πόλη ήταν πάντα γέφυρα πολιτισμών. Μπορούσε να προσελκύσει και να συνθέσει προσλαμβάνουσες από όλο τον κόσμο. Και σήμερα μας δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε το ίδιο, διότι η προσοχή του κόσμου του πολιτισμού βρίσκεται πια και στην Αθήνα. Αυτά που γίνονται πλέον στην πόλη είναι αξιοσημείωτα και πρέπει να προβληθούν.

Θα φέρει κάτι τέτοιο ανάπτυξη;

Το υπουργείο Πολιτισμού έχει κάνει πολλή δουλειά όσον αφορά την αναβάθμιση της πόλης. Ένα παράδειγμα είναι η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων. Ο τουρισμός είναι αυτός που φέρνει την οικονομική ανάπτυξη στην πόλη, διατηρεί αυτούς τους χώρους ζωντανούς, τους αναπτύσσει και τους προβάλλει. Όταν ήμουν στο υπουργείο, είχαμε συγχωνεύσει το υπουργείο Πολιτισμού με το Τουρισμού πάρα τις αντιρρήσεις και των δύο μερών. Η τελική εμπειρία όμως ήταν θετική. Πρέπει να βρίσκουμε τα σημεία εκείνα στα οποία αυτές οι δραστηριότητες λειτουργούν συμπληρωματικά. Ένα κλασικό παράδειγμα: Εκείνη την περίοδο αναβαθμίσαμε το Μαραθώνιο της Αθήνας. Μέσα σε λίγα χρόνια, από εκεί που οι Αθηναίοι βρίζαμε τους δρομείς επειδή έκλεινε η πόλη για να τρέξει ο κόσμος, σήμερα είναι μια δραστηριότητα που προσελκύει παραπάνω από 50.000 άτομα, με πάνω από 10.000 να έρχονται από το εξωτερικό. Με έναν απλό υπολογισμό που κάναμε με τους ανθρώπους του Μαραθωνίου, είδαμε ότι, ενώ μας είχε κοστίσει σε διαφήμιση γύρω στα 30.000 ευρώ, τα χρήματα που μπήκαν στην πόλη εκείνο το Σαββατοκύριακο ξεπερνούσαν τα 20.000.000 ευρώ μόνο από τους ξένους. Έχεις μια πόλη όπου με λίγα χρήματα μπορείς να φέρεις τέτοια αποτελέσματα, καταλαβαίνεις ποια είναι η δυναμική που έχει η Αθήνα όταν γίνονται σωστές επενδύσεις.

Η οικογένειά σας προσφέρει στην πόλη εδώ και πέντε γενιές. Από εκεί πήρατε το αίσθημα προσφοράς;

Έτσι είναι. Οι παππούδες, οι γονείς και οι αδελφές μου προσφέρουν με διαφορετικούς τρόπους στα κοινά και είναι κάτι που το μάθαμε μέσα στην οικογένεια. Το θεωρούμε δεδομένο ότι, εφόσον είμαστε Αθηναίοι, μία από τις προτεραιότητές μας είναι να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας έτσι ώστε η ζωή στην πόλη να γίνεται συνεχώς καλύτερη.

Το ξέρετε ότι μπορεί να είστε ο τελευταίος ρομαντικός που σκέφτεται έτσι;

(Γέλια) Θέλει ρομαντισμό η πολιτική. Σήμερα την έχουμε παραδώσει υπέρμετρα στους τεχνοκράτες. Δεν έχω τίποτα εναντίον τους, άλλωστε και εγώ έχω και τεχνοκρατική φλέβα. Είναι σημαντικό όμως να καταλάβουμε ότι οι τεχνοκράτες ναι μεν είναι χρήσιμοι, το όραμα όμως για μια καλύτερη πόλη πρέπει να έρχεται από εμάς τους Αθηναίους. Οι τεχνοκράτες ας λειτουργούν επικουρικά σε αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε. Αλλά το τι πόλη θέλουμε είναι κάτι που πρέπει να το αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι, οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες που έχουμε επιλέξει την Αθήνα ως τόπο για να ζούμε, να δουλεύουμε και να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας.

Η μεγαλύτερή σας κόρη, όταν τελειώσει το σχολείο κι αν όλα έχουν πάει καλά για εσάς, θα βρίσκεται στην πόλη όπου ο πατέρας της θα είναι δήμαρχος. Θα θέλατε να σπουδάσει στην Αθήνα ή θα προτιμούσατε να πάει στο εξωτερικό;

Θέλω να σπουδάσει όπου επιθυμεί η ίδια. Αυτό όμως που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι τι θα γίνει όταν τελειώσει τις σπουδές της. Θέλω να δω μια Αθήνα που θα καταφέρει να πείσει την κόρη μου ότι εδώ είναι ο τόπος όπου μπορεί να κάνει πράξη τα όνειρά της, αλλιώς θα τη χάσω. Και ένας από τους λόγους που μπήκα σε αυτή τη μάχη είναι για να βοηθήσω να γίνει η Αθήνα ένας τόπος που θα κρατά τα παιδιά μας.

Εσείς ζήσατε πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Γυρίσατε γιατί η Αθήνα ήταν ένας τόπος που σας έκανε να μείνετε εδώ;

Ναι, βέβαια. Δε σκέφτηκα ποτέ να μη γυρίσω. Εδώ ήταν η οικογένειά μου, οι φίλοι μου. Επίσης, όταν γύρισα, υπήρχε η προοπτική των Ολυμπιακών Αγώνων, υπήρχε μια γενικότερη συζήτηση για το πόσο καλύτερη μπορεί να γίνει η πόλη. Και ήρθα σε μια δημιουργική συγκυρία. Μια τέτοια δυναμική πρέπει να δώσουμε στην Αθήνα σήμερα, ώστε και τα δικά μας παιδιά να θέλουν να γυρίσουν πίσω.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει ποτέ, ανεξάρτητα από το αν την ακολουθήσατε ή όχι;

Ένας καθηγητής μου στο πανεπιστήμιο με έμαθε πώς να φτιάχνω δυνατές και αποτελεσματικές ομάδες. Όταν αποφοίτησα, μου είπε: "Να εύχεσαι ό,τι σου έμαθα να σου συμβεί τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σου, διότι συμβαίνει σπάνια". Είμαι τυχερός γιατί βρίσκομαι στην τέταρτη τέτοια ομάδα που έχω φτιάξει. Και μια τέτοια ομάδα θα αντιμετωπίσει τα θέματα του δήμου. Μια ομάδα με αγάπη για την πόλη, με δεξιότητες που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμεσα και με όρεξη να είναι στο δρόμο έτσι ώστε να συζητά τα προβλήματα, να βρίσκει τις λύσεις και να τις κάνει πράξη σε κάθε γειτονιά.

(Φωτογραφίες: Γιάννης Μπουρνιάς (This is not another agency), Επιμέλεια: Βίβιαν Ρουβέλα) 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr