Οι συμβουλές του Γιώργου Λυκουρόπουλου για κάθε σου ταξίδι

Ο Γιώργος Λυκουρόπουλος είναι δημοσιογράφος. Και όταν δεν παρουσιάζει την Αθλητική Κυριακή, ταξιδεύει. Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, αφού περιέγραψε τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Μόσχα, πετάχτηκε μέχρι την Ιαπωνία. Αν ήταν να απομονωθεί κάπου θα το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη στην Ικαρία.

> Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι όταν ακούω τη λέξη "Αθήνα" είναι το κέντρο της. Από τα Εξάρχεια μέχρι το Σύνταγμα και κάποια στενά του Κολωνακίου σαν τη Χάριτος. Η Μαυρομιχάλη και η Ερεσσού στα Εξάρχεια, τα wine bars που είναι στέκια μου και το ανέμελο περπάτημα τις καθημερινές, σε ανύποπτες στιγμές.

Στη Βραζιλία.

> Δε θα βαρεθώ ποτέ να επιστρέφω στην Αβάνα και στη Νέα Υόρκη. Και οι δύο έχουν την ομορφιά μίας παλιάς ταινίας. Περπατώντας τες νιώθεις ότι είσαι μέρος του γυρίσματος – ότι κάθε πράγμα που κάνεις έχει μια μυθολογία.

> Από την τσάντα μου δε λείπει ποτέ ο φορτιστής, αφού νομίζω ότι έχουμε φτάσει στη διαστροφή, το κινητό μας να είναι πιο απαραίτητο από το πορτοφόλι μας. Δε το βλέπω ως πρόβλημα, είναι μια εξέλιξη αληθινή, ρεαλιστική και όμορφη. Μιλάς, βγάζεις φωτογραφίες, επικοινωνείς, γράφεις. Ο φορτιστής σου είναι το συμπλήρωμα – το αξεσουάρ πολυτελείας μιας νέας κουλτούρας επικοινωνίας.

> To 2005 πήγα στο Μακάου για να καλύψω μια αποστολή σχετικά με τα καζίνο. Προσγειώνεσαι στο Χονγκ Κονγκ και με πλοιάριο φτάνεις εκεί. Λίγο αργότερα το είδα ως τόπο γυρίσματος της ταινίας του James Bond. Ομολογώ ότι είχα προηγηθεί.

Στην Κούβα.

> Αν μπορούσα να ζήσω σε 3 σπίτια στον κόσμο, θα διάλεγα ένα στο Σαλβαδόρ της Βραζιλίας, που είναι ένα από τα πιο αισθησιακά μέρη του πλανήτη, απομεινάρι μιας εποχής της μετανάστευσης των Αφρικανών στο βόρειο κομμάτι της Βραζιλίας. Ένα στην Αβάνα σε σπίτι ζωγράφου με πισίνα στον Ατλαντικό που είχε μετατραπεί σε paladar (σπίτι-εστιατόριο) με θέα το Μαϊάμι και στο σπίτι μου στην Ικαρία που αποτελεί τον παράδεισό μου.

> Το χειρότερο αεροδρόμιο που έχω επισκεφτεί ποτέ είναι αυτό της Νάξου. Η αναγγελία της πτήσης γινόταν από την υπεύθυνη στο κυλικείο με φωνή-ντουντούκα και αντί για ιμάντα για να παίρνεις τη βαλίτσα, είχε κάτι σαν τσίγκινο υποδοχέα ξηρών καρπών –γίγα. Οι βαλίτσες κάνουν γκελ και πετάγονται απέναντι. Νομίζω παραμένει ακόμα το ίδιο.

> Ο ιδανικός ταξιδιωτικός σύντροφος θέλω να μην είναι άξεστος και να μην κοιμάται συνέχεια στο αεροπλάνο. Επίσης να μην έχει κανονίσει από πριν με άγχος το πρόγραμμα του ταξιδιού και να θέλει να το ακολουθήσεις κι εσύ.

Στην Ικαρία.

 

> Η αγαπημένη παραλία είναι η Μεσακτή στην Ικαρία όπου μεγάλωσα τα καλοκαίρια και όσο περνάει ο χρόνος γίνεται ακόμα καλύτερη.

> Το ιδανικό μπαρ θέλω να είναι παλιακό και να έχει χαρακτήρα. Το πέτυχα στην ισπανική πόλη Κάντιθ, στον Ατλαντικό. Σαν παλιό μπακάλικο, με φόντο ένα σκηνικό με κονσέρβες, παλιά ποτά και πιάτα με τάπας. Αξεπέραστο.

> Αν ήταν να απομονωθώ κάπου θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη στην Ικαρία. Είναι η φύση μου, ο χαρακτήρας μου, το σπίτι μου στις Ράχες. Και να πεθάνω ζαλισμένος σε πανηγύρι στη Λαγκάδα.
 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr