Μεταμόσχευση μαλλιών στην Τουρκία: Μια αληθινή μαρτυρία

Αν παρατηρείς ότι η οροφή σου αρχίζει να φέγγει, αναμφισβήτητα ανήκεις σε μία από αυτές τις δύο ομάδες:
Ομάδα Α: Το υπομένεις χωρίς πρόβλημα περιφέροντας τον γλόμπο σου με αξιοπρέπεια.
Ομάδα Β: Τα παίζεις. Σαν εμένα.

Εάν είσαι ο φαλακρός της Ομάδας Α, δέξου τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια διότι είναι, μακράν, η αξιοπρεπέστερη επιλογή. Αλλά αν είσαι φαλακρός της Ομάδας Β είμαι βέβαιος ότι έχεις σίγουρα σκεφτεί την πιθανότητα να βάλεις μαλλιά μέσω μεταμόσχευσης. Λοιπόν, η καλύτερη επιλογή σου είναι η Τουρκία επειδή εκεί η διαφορά των τιμών είναι πολύ μεγάλη. Και αν θέλεις να μάθεις από πρώτο χέρι όλα όσα διαδραματίζονται σε μια τέτοια χειρουργική επέμβαση, συνέχισε να διαβάζεις. Το έχω ήδη κάνει για σένα (και για μένα, πρωτίστως).

Στις 8 Δεκεμβρίου επισκέφθηκα την κλινική του Dr. Serkan Aygin στην Κωνσταντινούπολη. Γνώριζα από πριν πως μια μεταμόσχευση μαλλιών δεν ολοκληρώνεται αμέσως μετά την επέμβαση, αλλά απαιτούνται 12 με 15 καρτερικοί μήνες για να δεις το τελικό αποτέλεσμα. Προσωπικά, το έκανα για δύο λόγους: ο πρώτος και πιο προφανής, γιατί ήθελα να πάψω να είμαι φαλακρός. Το δεύτερο, επειδή ήθελα να μεταφέρω στου αναγνώστες του Esquire όλες τις τεκμηριωμένες πληροφορίες που δεν μπορεί ποτέ κανείς να βρει στο διαδίκτυο. Αρχίζουμε.
Αυτός εδώ, είμαι εγώ -ή μάλλον αυτός ήμουν εγώ- πριν ταξιδέψω για την Τουρκία.

Πρώτη απόφαση: γιατί στην Τουρκία;

Κυρίως για το κόστος. Η μεταμόσχευση μαλλιών στην Τουρκία είναι τρεις έως τέσσερις φορές φθηνότερη και υπάρχουν περίπου 300 κλινικές που εξειδικεύονται. Πληρώνεις περίπου 3.000 € και όταν επιστρέψεις σπίτι, αγοράζεις ξανά σαμπουάν, χτένα και σεσουάρ. Αλλά η απόφασή μου να ταξιδέψω εκεί δεν ήταν αποκλειστικά οικονομική. Μετά από πλήρη ενημέρωσή μου, δεν βρήκα κανένα στοιχείο ότι στην Ισπανία ή δίπλα στη Γαλλία, μπορείς να έχεις καλύτερο αποτέλεσμα με αυτό το κόστος. Εν ολίγοις, οι ειδικές κλινικές στην Τουρκία είναι το ίδιο έμπειρες και αποτελεσματικές. Το αποφάσισα και έφυγα για εκεί τρέχοντας.

Δεύτερη απόφαση: Ποια κλινική επιλέγω;

Στο διαδίκτυο είναι πολύ δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ πραγματικών περιστατικών. Πολλά μηνύματα στα ανάλογα forum είναι έμμεσα πληρωμένα από τις ίδιες τις κλινικές και ποτέ δεν σου εξηγεί κανείς όλα τα στάδια. Όμως, η συντριπτική πλειονότητα των τουρκικών κλινικών λειτουργεί πολύ πιο αξιόπιστα. Και μάλιστα, προσφέρουν ολοκληρωμένα πακέτα, συμπεριλαμβάνοντας στο κόστος ξενοδοχείο, αεροπορικά εισιτήρια, μεταφορά, μεταφραστές, ακόμη και γεύματα, συν όλες τις υπηρεσίες της κλινικής.

Όπως είπα, επέλεξα την κλινική του Dr. Serkan Aygin στην Κωνσταντινούπολη. Βρήκα αρκετά καλές αναφορές, οι φωτογραφίες της κλινικής μου έδωσαν εμπιστοσύνη και επιβεβαίωσα ότι ο Dr. Aygin είναι τακτικός ομιλητής σε συνέδρια και συγγραφέας πολλών ερευνών σε επιστημονικά περιοδικά πάνω στο αντικείμενό του. Και τα πραγματικά περιστατικά που είδα, έμοιαζαν όντως πραγματικά. Έστειλα, όπως μου ζητήθηκε από την κλινική, φωτογραφίες του κεφαλιού μου, με σκοπό να τις μελετήσει ο γιατρός και να ελέγξει τον αριθμό των τριχοθυλακίων που θα χρειαζόταν για την μεταμόσχευση. "Σε δεκαπέντε ημέρες σας απαντούμε", μου είπαν. Ακριβώς 14 ημέρες αργότερα η απάντηση έφτασε, με μερικά καλά αλλά και κάποια κακά νέα. Πρώτα, τα καλά: είμαι ικανός για τη μεταμόσχευση. Τώρα τα κακά: είμαι τόσο "αποψιλωμένος", που για να "αναδασωθώ" θα χρειαζόμουν δύο επεμβάσεις με ελάχιστο διάστημα 6 μηνών. Η πρώτη επέμβαση θα κάλυπτε το εμπρός και πίσω μέρος του κεφαλιού μου και η δεύτερη, την κορυφή.

Αυτό με τρόμαξε λίγο. Μου πήρε κάμποσο χρόνο να αποφασίσω να πάω μια φορά και τώρα μαθαίνω ότι πρέπει να πάω δυο. Περισσότερος χρόνος και περισσότερα χρήματα -2.990€ η πρώτη παρέμβαση συν άλλα 2.390€ η δεύτερη. Συσκέπτομαι με τον εαυτό μου ολόκληρο το βράδυ και την άλλη μέρα το πρωί ειδοποιώ την κλινική ότι αποφάσισα να πάω.

Το ταξίδι: Ας πάω και όπου βγει

Φτάνω στην Κωνσταντινούπολη μεσάνυχτα, όπου με περιμένει οδηγός για να με μεταφέρει στο ξενοδοχείο. Την επόμενη μέρα που έχω τη διαβούλευση με τον Dr. Aygin, δια μέσου μιας πανέμορφης μεταφράστριας, της Teresa, ο γιατρός με ρωτάει την ηλικία ενώ αγγίζει τα ελάχιστα μαλλιά μου και επιβεβαιώνει ότι, δεδομένης της περίπτωσής μου, χρειάζονται δύο επεμβάσεις, μιας και με τον  τρόπο αυτό το μόσχευμα θα προσκολληθεί καλύτερα και η δότρια περιοχή του κεφαλιού μου θα επηρεαστεί λιγότερο.

Μετά, μου δίνει έναν καθρέφτη, παίρνει ένα μολύβι και σχεδιάζει πάνω στο γυμνό κεφάλι μου τη φυσική γραμμή μαλλιών που θα αποκτήσω μετά τη μεταμόσχευση. Ο Dr. Aygin είναι πολύ ειλικρινής και σεβόμενος ακόμη και το κόστος των επεμβάσεων, μου λέει να μην περιμένω πως θα αποκτήσω ένα κεφάλι πυκνό σαν θάμνο, αλλά ένα αποτέλεσμα ανάλογο με την ηλικία μου. Μου φάνηκε σωστό. Λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτός ο άνθρωπος έχει περάσει 18 χρόνια αφιερωμένος στη μεταμόσχευση μαλλιών με πάνω από 30.000 επεμβάσεις, δεν αμφιβάλλω ότι θα έχει τις σωστές απαντήσεις στα αγωνιώδη ερωτήματά μου:

Τα μελλοντικά μαλλιά μου, θα φαίνονται εντελώς φυσιολογικά;
"Φυσικά, ναι. Λαμβάνοντας υπόψη τις γενικότερες συνθήκες υγείας και τον τύπο της υπάρχουσας τρίχας μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα τέλειο θεραπευτικό σχέδιο. Όλα τα τριχοθυλάκια μεταμοσχεύονται μελετώντας την γωνίωση, την κλίση, την κατεύθυνση και την κατανομή της τριχοειδούς φύσης του ασθενούς και όλα αυτά κάνουν το αποτέλεσμα να δείχνει απολύτως φυσικό", απαντά ο γιατρός..

Ποιους κινδύνους έχω; Ποιο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί σε μένα;
"Ο τύπος της πληγής που παράγεται είναι πολύ επιφανειακός και συνήθως γίνεται με την ίδια τοπική αναισθησία που χρησιμοποιούν οι οδοντίατροι. Μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι πολύ πιθανό να εμφανιστεί κνησμός, κάψιμο ή φλεγμονή στο δέρμα, αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό δεν θεωρείται επιπλοκή αλλά κάτι φυσιολογικό που θα εξαφανιστεί μετά από μερικές ημέρες, με τη βοήθεια ήπιας φαρμακευτικής αγωγής".

Αύριο είναι η επέμβαση. Από κει και μετά, ποια θα είναι η πρόοδος του κεφαλιού μου;
"Δύο μήνες μετά τη μεταμόσχευση μαλλιών είναι απολύτως φυσιολογικό να μην δεις τρίχα, αλλά η ανάπτυξη θα φανεί μέσα στους επόμενους έξι μήνες, ενώ το 100% του αποτελέσματος θα εμφανιστεί μετά από 12 ή 15 μήνες", απαντά ο Dr. Aygin.

Γιατί οι μεταμοσχεύσεις στην Τουρκία είναι τρεις φορές φθηνότερες από ό, τι στην Ευρώπη;
"Επειδή η κυβέρνηση της Τουρκίας επιχορηγεί τον ιατρικό τουρισμό μέχρι και σε ποσοστό 40% των δαπανών. Αλλά για να έχουν αυτή τη βοήθεια, οι κλινικές υφίστανται συνεχείς υγειονομικούς ελέγχους και αξιολογήσεις. Όπως σε όλες τις χώρες αυτού του κόσμου, στην Τουρκία υπάρχουν και μη επαγγελματίες στον τομέα της υγείας, οπότε συνιστάται να είστε προσεκτικοί όταν επιλέγετε κάποια απ’ αυτές".

Τα λόγια είναι περιττά.

Έφτασε η μέρα της επέμβασης

Στις 8:30 π.μ. με παίρνουν από το ξενοδοχείο και με φέρνουν στην κλινική. Η Teresa με περιμένει στην πόρτα και με βοηθά σε μια σύντομη γραφειοκρατική εργασία. Δεν υπάρχει αναμονή. Μου δίνουν ένα ηρεμιστικό και αμέσως περνώ στο χώρο του χειρουργείου όπου με περίμενε ο Dr. Aygin. Με καθησύχασε και μου έκανε μερικές τσιμπιές με μια βελόνα που περιείχε αναισθητικό. Κατόπιν, άρχισε το ξύρισμα σε όλο το κεφάλι. Λίγο μετά, ξεκίνησε μια χιονοστιβάδα διατρήσεων με έναν εγχυτήρα χωρίς βελόνα, ένα είδος παλμικών κινήσεων υπό πίεση. Δεν τις μέτρησα, αλλά θα πρέπει να ήταν πάνω από 40. Δεν πονούσα, απλά ήταν κάπως ενοχλητικό. Κάποια στιγμή το συνήθισα και συχνά-πυκνά αποκοιμιόμουν λόγω της αναισθησίας.

Η επέμβαση χωρίζεται σε τρία μέρη. Κατ’ αρχάς αφαιρούν τα τριχοθυλάκια από την δότρια περιοχή (στη δική μου περίπτωση πάνω από τον αυχένα και τους κροτάφους), μετά κάνουν τις μικρο-τομές μία προς μία στην περιοχή λήψης και, τέλος, τοποθετούν τα υγιή τριχοθυλάκια. Εν ολίγοις, μετακινούν τα μαλλιά από το ένα μέρος στο άλλο.

Μετά από έξι ώρες διατρήσεων με πόνο μηδέν -στην πραγματικότητα, είχα κοιμηθεί μερικές φορές- η διαδικασία έλαβε τέλος.
Ένιωθα ζαλάδα.

Λίγα λεπτά μετά, η μεταφράστρια με συνόδευσε στην καφετέρια για να φάω κάτι, αλλά και  για να μου εξηγήσει τα επόμενα βήματα, συμπεριλαμβανομένων του ύπνου και της φαρμακευτικής αγωγής (αντιφλεγμονώδη και αντιβιοτικά) και ορισμένων ηρεμιστικών σε περίπτωση έντονου κνησμού ή πόνου -χρησιμοποίησα μόνο ένα ηρεμιστικό χάπι, την ίδια νύχτα στο ξενοδοχείο, γιατί το κεφάλι μου με ενοχλούσε λίγο. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, δεν ένιωσα άλλη φαγούρα ή πόνο.

Στο παρακάτω βίντεο, όλη η διαδικασία πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επέμβαση:

Την επόμενη μέρα

Το επόμενο πρωί, με μετέφεραν πίσω στην κλινική. Αφαιρούν τον επίδεσμο και εφαρμόζουν μια θεραπεία πλάσματος PRP -με τα αιμοπετάλιά μου- με σκοπό να βελτιωθεί η κυκλοφορία στην περιοχή της επέμβασης, απαραίτητη στις πρώτες ημέρες, επειδή τα τριχοθυλάκια χρειάζονται διαρκή και πλήρη θρέψη, σαν τους έφηβους που κατακλύζονται από ορμόνες ανάπτυξης.  

Αυτό διήρκεσε λιγότερο από 15 λεπτά. Μετά, πήγα στο γραφείο του Dr. Aygin.  Με υποδέχθηκε χαμογελαστός και μου είπε ότι όλα πήγαν καλά. Μου έδωσε τον αριθμό τηλεφώνου ενός βοηθού του, ο οποίος θα ήταν υπεύθυνος για την παρακολούθηση της εξέλιξης μου κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους. "Μπορείς να ζητάς πληροφορίες και ενημέρωση και, σε διαβεβαιώ ότι ο βοηθός μου θα ανταποκρίνεται άμεσα", μου είπε ο γιατρός.
Στη συνέχεια εφάρμοσαν μια ειδική ταινία στο κεφάλι μου -αρκετά σφιχτή είναι η αλήθεια-, την οποία έπρεπε να φορώ για τρεις ημέρες. "Μην ανησυχείς. Αυτή η μαύρη ταινία αποτρέπει την αναισθησία να φτάσει στο πρόσωπο ή στην περιοχή των υποδοχέων", μου είπε ο Dr. Aygin. "Είναι βασικό κομμάτι της μετεγχειρητικής διαδικασίας".

Όταν επέστρεψα στο ξενοδοχείο, ήθελα να την βγάλω, ήταν αρκετά ενοχλητική η αίσθηση, αλλά μια-δυο ώρες μετά την είχα συνηθίσει. Την έβγαλα για ένα λεπτό και αυτό που ανακάλυψα όταν έβλεπα τον εαυτό μου στον καθρέφτη με άφησε άφωνο.
Προειδοποίηση: η εικόνα που θα δεις παρακάτω μπορεί να βλάψει την ευαισθησία σου. Φαντάσου τη δική μου.

Μετά το αρχικό σοκ, ανέβασα φωτογραφίες μου στο Facebook, ελπίζοντας να πάρω κουράγιο από τα σχόλια των φίλων μου. Οι περισσότερες αποκρίσεις ήταν ενθαρρυντικές. Κάποιες χλευαστικές: "Φίλε, μοιάζεις με cupcake!". Όλες όμως, ακολουθούντο από καρδούλες, σηκωμένους αντίχειρες και emojis χαράς.

Επί τρεις μέρες κυκλοφορούσα στην Κωνσταντινούπολη με ένα φαρδύ μπερέ ώστε να κρύβω την μαύρη ταινία. Όταν ήρθε η στιγμή να τη βγάλω, ένιωσα το κεφάλι μου να επιστρέφει στη θέση του.

Το επόμενο πρωί, πετούσα για Μαδρίτη. Σκεφτόμουν διαρκώς τη θεραπεία, χάιδευα το κεφάλι μου και χαμογελούσα. Σε έξι μήνες, μετά και την δεύτερη επέμβαση, θα έχω κάποια ορατή εξέλιξη. Στο χρόνο επάνω, θα έχω κανονικά μαλλιά. Η κόλαση που ζούσα θα τελειώσει οριστικά. Αν είσαι φαλακρός της Ομάδας Β, γνωρίζεις το συναίσθημα.

Από: Esquire ES

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr