Ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος ήξερε πάντα ότι θα γίνει συνθέτης

Συνθέτης με τεράστιες επιτυχίες που φέρουν την αναγνωρίσιμη σφραγίδα της αισθητικής του και καλλιτεχνικός διευθυντής της επιτροπής 'Ελλάδα 2021', ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος μπήκε στον χώρο της τέχνης μέσα από τη συμμετοχή του στην Παιδική Χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου, σε ηλικία 10 ετών. Στη συνέχεια, βρέθηκε να εργάζεται ως παιδί-ηθοποιός δίπλα στην Αλίκη Βουγιουκλάκη και στα 19 του συνέθεσε το σήμα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 2004. Στη συνέντευξη που ακολουθεί μιλήσαμε για όλους αυτούς αλλά και άλλους σταθμούς της πορείας του, κυρίως όμως για το νέο του βιβλίο με τίτλο Ξανασκέψου το! που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Τι σε ώθησε να γράψεις το πρώτο σου βιβλίο με τίτλο 'Ξανασκέψου το!'; Η ανάγκη να επικοινωνήσω αυτά που έχω επί χρόνια στο κεφάλι μου σε σχέση με την τέχνη και η ανάγκη αναζήτησης αποδεκτών στο ίδιο μήκος κύματος.

Ποιος είναι ο ιδανικός σου αναγνώστης; Απευθύνεσαι κυρίως σε καλλιτέχνες που είναι στο ξεκίνημα της καριέρας τους ή και σε οποιονδήποτε τον ενδιαφέρει η έκφραση μέσα από τις τέχνες; Το 'Ξανασκέψου το!' αφορά κάθε άνθρωπο ανεξάρτητου ιδιότητας ή ενασχόλησης. Είναι ένας, κατά τη γνώμη μου, πιο ουσιαστικός τρόπος σκέψης και οι αποδέκτες του είναι όλοι όσοι δεν μένουν 'στην πρώτη ανάγνωση' οποιασδήποτε συνθήκης. Με αφορμή την τέχνη, σε σχέση άρρηκτη με την ίδια τη ζωή, προσπαθώ να δείξω μία διαδρομή που εμβαθύνει σε όλα αυτά που προσπερνάμε.

Στο βιβλίο διαλύεις διαδεδομένους μύθους γύρω από τη μουσική και το πώς λειτουργεί το καλλιτεχνικό σύστημα. Όλη αυτή τη γνώση, που περνάει με έναν εξαιρετικά εύληπτο τρόπο στον αναγνώστη, τη συγκέντρωσες αποκλειστικά μέσω της εμπειρικής και αναστοχαστικής συμμετοχής σου στον χώρο ή δούλεψες και με κάποιον άλλο τρόπο για να συγκεντρώσεις το υλικό του βιβλίου; Όλα όσα περιλαμβάνονται στο βιβλίο είναι ο προσωπικός μου πολιτισμός, μία προσωπική άποψη διαμορφωμένη μέσα από τις εμπειρίες και μέσα από τις χρόνιες μεταβολές των συνθηκών εντός μου και εκτός. Πρόκειται όμως για κοινές εμπειρίες πολλών. Άνθρωποι που έχουν διαβάσει το βιβλίο μού λένε 'Να, ορίστε αυτό που θέλαμε να πούμε, αλλά δεν βρίσκαμε τον τρόπο να το εκφράσουμε'. Αυτό είναι για μένα το μεγαλύτερο κέρδος και η χρησιμότητα του καλλιτέχνη: Να βρει έναν τρόπο να πει κάτι, ώστε να το καταλάβουν περισσότεροι.

Η αυθεντική τέχνη και οι εργάτες της

Μου έκανε εντύπωση που σε κάποιο σημείο γράφεις ότι τα αυθεντικά στυλ ή μουσικά κινήματα 'τελείωσαν' μαζί με τη δεκαετία του 1980. Δεν πιστεύεις ότι καλλιτέχνες όπως π.χ. η Bjork στα 90s ή πολύ πιο πρόσφατα η Billie Eilish κόμισαν κάτι νέο; Η Bjork είναι μία μεγάλη, φωτεινή εξαίρεση. Άλλωστε πάντα και παντού ελπίζουμε στις εξαιρέσεις. Ξεκίνησε μάλιστα την εξερεύνησή της στα pure 80s. Αληθινή εργάτρια της τέχνης, όπως γράφω στο βιβλίο. Όχι σταρ, εργάτρια. Εστίασε εκεί που βρήκε κάτι δικό της, αυτόφωτο, και έκανε τη διαφορά. Η Billie Eilish, κατά τη γνώμη μου πάντα, είναι ένα παράδειγμα mush up από εμφανείς καταβολές, τόσο στο μουσικό στιλ αλλά και γενικότερα. Ξεκάθαρα βλέπει κανείς το 'κολλάζ'. Όχι φυσικά ότι δεν είναι ωραίο το αποτέλεσμα, απλώς δεν είναι αυθεντικό.

Πιστεύεις, για να δανειστώ και να μετατρέψω ελαφρώς έναν στίχο της Λίνας Νικολακοπούλου ότι 'οι ευαίσθητοι αμύνονται στην [καλλιτεχνική] ζωή κι αργούν' να βρουν την αναγνώριση που τους αξίζει; Ο αληθινός καλλιτέχνης δεν χρειάζεται να εστιάζει σε τίποτα παραπάνω από το να τρέφει την ψυχή του. Αν αυτό που κάνει έχει αξία, τότε αναγκαστικά θα αναγνωριστεί. Δεν πρέπει να διψάς να αναγνωριστείς, πρέπει να διψάς να σου δοθεί η ευκαιρία να δουλέψεις.

Κεφάλαιο 'Ολυμπιακοί Αγώνες'

Μόλις στα 19 σου συνέθεσες το μουσικό σήμα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 2004. Τι κέρδισες από αυτή την εμπειρία; Είναι μία περίοδος που δεν χωράει σε ένα κουτί. Δεν χωράει πουθενά. Η χαρά και η ευθύνη ήταν η ζυγαριά που κρατούσε την ισορροπία για να μην πάρουν τα μυαλά μου αέρα, όπως επίσης και ο ελάχιστος χρόνος που είχα δουλεύοντας από το 2002 γι’ αυτό το μοναδικό γεγονός που δεν θα ξαναζήσουμε όσοι βρισκόμαστε τώρα εδώ. Ουσιαστικά με τη μουσική του σήματος και την ανάθεση του να είμαι εγώ ο συνθέτης έδωσα στον περίγυρό μου το μήνυμα ότι τα πράγματα είναι σοβαρά. Δικαιώθηκα μετά από χρόνια, γιατί ήμουν ψώνιο και έλεγα από τα 8 μου ότι είμαι συνθέτης και όλοι το προσπέρναγαν συγκαταβατικά. 

Έχεις βιώσει ποτέ ρατσισμό για την ηλικία ή το παρουσιαστικό σου, να μην σε παίρνουν στα σοβαρά λόγω της νεανικής σου εμφάνισης; Στην αρχή, όταν ήμουν 19 χρονών, το βίωνα πολύ συχνά – είναι φοβερά αστείες οι περιγραφές. Οπότε δεν μπορώ να πω ότι ήταν ρατσισμός –αλίμονο–, αλλά περισσότερο μία περιπαικτική διάθεση. Σκέψου να μπαίνεις σε ένα meeting με 10 CEO από κάθε ξένη εταιρεία-κολοσσό για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με σκηνοθέτες, με παραγωγό, με προϊόν, με διαφημιστική, με επιτελείο επιτροπής, με χρόνους τρελούς και τα λοιπά και να πρέπει να τους εξηγήσεις πώς ακριβώς και τι θα γράψεις για τη μουσική της καμπάνιας της λαμπαδηδρομίας ας πούμε.

Όταν μία μέρα μπήκα σε μία τεράστια αίθουσα με μία βοηθό μαζί που μου εξηγούσε ποιος είναι ποιος, το πρώτο πράγμα που αναφώνησε κάποιος είναι 'Πού είναι ο συνθέτης;' – μόλις μπήκα, νόμιζαν πως ήμουν ο βοηθός του. Μόλις η κυρία που είχα δίπλα μου είπε 'Αυτός που έχετε μπροστά σας είναι', όλοι γελάσαμε – αντιλαμβάνεσαι την ατμόσφαιρα, αλλά, επειδή μπαίνω κατευθείαν στο ψητό, οι άλλοι καταλαβαίνουν αν μιλάμε σοβαρά ή όχι.

Υπήρξε παιδί-θαύμα, έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής της επιτροπής 'Ελλάδα 2021'

Υπήρξες όμως γενικότερα κάτι σαν παιδί-θαύμα: Στα 11 σου συμμετείχες στην παράσταση 'Η Μελωδία της Ευτυχίας' με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Πώς ήταν να μπαίνεις τόσο νωρίς στον καλλιτεχνικό χώρο, και μάλιστα να υπάρχεις δίπλα σε έναν τότε ζωντανό μύθο; Βρέθηκα εκεί γιατί με είδε η Αλίκη στο Μέγαρο Μουσικής όταν κάναμε ένα ντουέτο με τον Γιώργο Νταλάρα. Ήμουν μέλος της Παιδικής Χορωδίας του Δημήτρη Τυπάλδου στα 10 μου. Με είδε εκεί και, καθαρά εμφανισιακά –ήμουν ένα ξανθό αγοράκι που έμοιαζε στον Kurt– αλλά και επειδή τραγουδούσα καλά, είπε στον Δημήτρη Τυπάλδο να με φέρει στο θέατρο.

Στην αρχή η Αλίκη βολιδοσκοπούσε από πού προέρχομαι γενικότερα. Επί δυόμισι χρόνια ήμασταν κάθε μέρα σχεδόν μαζί και έπειτα ήρθαμε πολύ κοντά και με τα μέλη της οικογένειάς της, με τα οποία είμαστε μέχρι και σήμερα πολύ κοντά – με όσους έχουν απομείνει πια. Είμαστε πάρα πολύ φίλοι με τον αδελφό της τον Αντώνη. Σκέφτομαι καμιά φορά ότι έχω γνωρίσει τόσο καλά την Αλίκη σε τόσο μικρή ηλικία, γι’ αυτό δεν μου κάνει εντύπωση τίποτα, ακόμα και αν δεν είναι αλήθεια. Είχα τη συναισθηματική νοημοσύνη να τη βλέπω στα πάνω της και στα κάτω της, με νεύρα, με θυμό, και να τη νιώθω.

Πολλές φορές με φώναζε και καθόμασταν στο καμαρίνι της ενώ βαφόταν. Της έβαζα μία κασέτα με το τραγούδι που μπορεί να είχα γράψει εκείνο το απόγευμα ή το πρωί στο σχολείο και εκείνη όσο βαφόταν άκουγε και μου έλεγε μετά τη γνώμη της. Πολλές φορές τραγουδούσε κιόλας, σαν ζέσταμα. Η Αλίκη, εγώ και η Νότα, η βοηθός της – τα θυμάται.

Έχεις συνεργαστεί, ως συνθέτης, σχεδόν με όλα τα μεγάλα ονόματα, τόσο της 'έντεχνης' όσο και της 'εμπορικής' σκηνής. Υπάρχει κάποιος ερμηνευτής ή κάποια ερμηνεύτρια που να έχεις ως απωθημένο να συνεργαστείτε; Όχι. Άλλωστε με αυτούς που έχω συνεργαστεί στο παρελθόν συνεργάζομαι και τώρα και πάντα. Έχω επιλέξει τους ανθρώπους που με αφορούν, το ίδιο έχουν κάνει κι αυτοί. Περιμένω πάντα με αγωνία τις νέες εκπλήξεις και τα πρόσωπα του μέλλοντος.

> Διάβασε ακόμα: Ο Θοδωρής Βουτσικάκης και οι μπουάτ του στην Οδό Φρυνίχου

Τι θα κρατήσεις από την εμπειρία σου ως καλλιτεχνικός διευθυντής της επιτροπής 'Ελλάδα 2021'; Τη σιγουριά και την αναβάπτιση που κέρδισα προσωπικά όταν για ακόμα μία φορά αντιλήφθηκα ότι η Ελλάδα είναι το κέντρο του πλανήτη. Έκανα ένεση υπερηφάνειας που είμαι Έλληνας. Ξαναθυμήθηκα το ποσό πολύ σέβονται την κουλτούρα μας στο εξωτερικό. Η πανδημία τροποποίησε τα σχέδιά μας, φυσικά, αλλά έδωσε την ευκαιρία να συμβάλουμε καταλυτικά και στον τομέα της υγείας.

Κοιτάζω τα βίντεο που έχουμε στο αρχείο μας και δεν πιστεύω πόσο κόπο έχουμε καταβάλει όλοι στην επιτροπή 'Ελλάδα 2021' από το 2020, με αφορμή τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821, για να μπορέσουμε να αναδείξουμε το έργο των σημαντικών Ελλήνων που πέρασαν τα τελευταία 200 χρόνια. Κυρίως όμως ήρθαμε σε ουσιαστική επαφή με τους ανθρώπους που έχουν ιδέες και προτάσεις για το μέλλον. Αυτός είναι και ο στόχος της επιτροπής, πώς από το παρελθόν φτάσαμε στο σήμερα και πώς από το σήμερα πάμε στο αύριο.

> Διάβασε ακόμα: Alex Michaelides, πώς είναι να είσαι o #1 συγγραφέας στα best sellers των New York Times;

Τι σχέδια έχεις για το μέλλον; Να έχουμε υγεία πρώτα απ’ όλα και ελπίδα. Ετοιμάζω πολλά τη νέα χρονιά, αλλά είμαι πολύ ευτυχής που το βιβλίο μου 'Ξανασκέψου το!' έχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση. Θέλω να το πω παντού, να το επικοινωνήσω. Πηγαίνω σε βιβλιοπωλεία, υπογράφω βιβλία, μιλάω με τον κόσμο συνέχεια γι’ αυτό. Το έχω αγαπήσει.

---

Info: Ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος μας συστήνεται ξανά με το πρώτο του βιβλίο με τίτλο 'Ξανασκέψου το!', που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Δες περισσότερα γι' αυτό ή αγόρασέ το με ένα κλικ εδώ.

 

 

 

 

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr