Μερικά βασικά μαθήματα από το τέλος της πανδημίας του 1918

Η υπερβολική αυτοπεποίθηση, η αδιαφορία και η κόπωση είναι πιθανώς οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι. Οι περισσότερες ιστορίες για την πανδημία του 1918 που σκότωσε τουλάχιστον 50 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, αναφέρουν ότι έλαβε τέλος το καλοκαίρι του 1919 όταν το τρίτο κύμα μετάδοσης μέσω αναπνευστικού υποχώρησε τελικά.

Ωστόσο, ο ιός συνέχισε να σκοτώνει. Μια παραλλαγή που εμφανίστηκε το 1920 ήταν αρκετά θανατηφόρα ώστε θα μπορούσε να λογίζεται ως τέταρτο κύμα. Σε ορισμένες πόλεις, μεταξύ των οποίων το Ντιτρόιτ, το Μιλγουόκι, η Μινεάπολις και η πόλη του Κάνσας στο Μιζούρι, οι θάνατοι ξεπέρασαν ακόμα και εκείνους του δεύτερου κύματος, στο οποίο οφείλονταν οι περισσότεροι από τους θανάτους της τότε πανδημίας στις ΗΠΑ. Κάτι που συνέβη παρά το γεγονός ότι ο πληθυσμός των ΗΠΑ είχε πλεόνασμα φυσικής ανοσίας στον ιό της γρίπης έπειτα από δύο χρόνια αρκετών κυμάτων μολύνσεων και αφότου η θνησιμότητα του ιού είχε ήδη μειωθεί κατά το τρίτο κύμα.

Σχεδόν όλες οι πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν επιβάλει περιοριστικά μέτρα κατά το δεύτερο κύμα λοιμώξεων της πανδημίας, το οποίο κορυφώθηκε την άνοιξη του 1918. Τον χειμώνα που ακολούθησε, ορισμένες πόλεις επέβαλαν ξανά ελέγχους όταν εκδηλώθηκε ένα τρίτο, αν και λιγότερο θανατηφόρο, κύμα. Αλλά ουσιαστικά καμία πόλη δεν αντέδρασε το 1920. Οι άνθρωποι είχαν κουραστεί από τη γρίπη όπως και οι δημόσιοι αξιωματούχοι.

Οι εφημερίδες ήταν γεμάτες με ειδήσεις για τον ιό που προκαλούσαν τρόμο, αλλά κανείς δεν ενδιαφερόταν. Οι άνθρωποι εκείνη την εποχή αγνόησαν το τέταρτο κύμα, ενώ το ίδιο έκαναν και οι ιστορικοί. Ο ιός μεταλλάχθηκε στον κοινό ιό της εποχικής γρίπης το 1921, ωστόσο ο κόσμος είχε προχωρήσει πολύ πιο πριν.

Το λάθος που δεν πρέπει να επαναληφθεί

Είναι αλήθεια, ότι αυτή τη στιγμή έχουμε κάθε λόγο να είμαστε αισιόδοξοι. Πρώτον, τα κρούσματα της Όμικρον μειώνονται σε όλα τα μέρη της χώρας. Δεύτερον, σχεδόν όλος ο πληθυσμός των ΗΠΑ σύντομα είτε θα έχει μολυνθεί είτε εμβολιαστεί, ενισχύοντας τα ανοσοποιητικά συστήματα απέναντι στον ιό όπως τον γνωρίζουμε. Τρίτον, παρόλο που η Όμικρον είναι εξαιρετικά ικανή στο να μολύνει το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, κάτι που την καθιστά και τόσο μεταδοτική, μοιάζει λιγότερο ικανή από προηγούμενες παραλλαγές στο να μολύνει τους πνεύμονες, επομένως είναι λιγότερο λοιμογόνος. Είναι απολύτως δυνατό και ίσως και πιθανό ότι, με ώθηση από τη βελτιωμένη ανοσολογική απόκριση, ο ιός θα συνεχίσει να υποχωρεί σε θνητότητα. Όντως, υπάρχει μια θεωρία ότι η πανδημία γρίπης του 1889 - 92 προκλήθηκε στην πραγματικότητα από έναν κορονοϊό με ονομασία OC43, ο οποίος σήμερα προκαλεί το κοινό κρυολόγημα.

Όλα αυτά καθιστούν την υπερβολική αυτοπεποίθηση, την αδιαφορία ή την κόπωση έπειτα από δύο χρόνια μάχης με τον ιό - και ένα ακόμα- ως κίνδυνο τώρα.

Σημάδια κόπωσης - ή εσφαλμένων ελπίδων - είναι παντού. Παρόλο που το 70% του ενήλικου πληθυσμού είναι πλήρως εμβολιασμένο, η διαδικασία έχει μείνει στάσιμη, και στις 24 Ιανουαρίου μόνο το 44% είχε λάβει ενισχυτική δόση, που παρέχει κρίσιμη προστασία. Παρόλο που οι περισσότεροι από εμάς, ειδικά οι γονείς, θέλουμε τα σχολεία να παραμείνουν ανοιχτά, οι γονείς έχουν εμβολιάσει πλήρως μόνο το περίπου 20% των παιδιών ηλικίας 5 έως 11 χρονών. Όπως και το 1920, οι άνθρωποι έχουν κουραστεί να παίρνουν προφυλάξεις.

Αυτό εκχωρεί τον έλεγχο στον ιό. Το αποτέλεσμα είναι ότι παρόλο που η Όμικρον μοιάζει να είναι λιγότερο λοιμογόνος, ο επταήμερος μέσος όρος των καθημερινών θανάτων λόγω Covid -19  στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει ξεπεράσει πλέον την κορύφωση της Δέλτα στα τέλη του Σεπτεμβρίου.

Η συνέχεια στο Capital.gr

 

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr