Από ένα τραπέζι στα paddocks της Formula 1, η Barilla μας θυμίζει τη γεύση του 'μαζί'

Λίγο πριν η πίστα της Monza γεμίσει με το βρυχηθμό των κινητήρων, λίγο πριν πέσει η καρό σημαία και ο κόσμος βυθιστεί στην ταχύτητα, υπάρχει μια διαφορετική σκηνή, μακριά από τις εξέδρες. Στα paddocks, ανάμεσα σε στοίβες ελαστικών και μυρωδιές καυσίμων, ένας Ιταλός σεφ ανάβει δύο εστίες και έβγαζε μια κατσαρόλα. Ο Luigi 'Pasticcino' Montanini δεν έχει κουζίνα, ούτε τραπεζομάντηλα. Έχει, όμως, κάτι πολύ πιο βασικό: Ζυμαρικά Barilla, μερικά πιάτα και την ικανότητα να μεταμορφώνει ένα γκαράζ σε οικογενειακό τραπέζι.

Οι ιστορίες λένε πως οι οδηγοί άφηναν τα κράνη τους στο πλάι και κάθονταν δίπλα στους μηχανικούς που λίγο νωρίτερα είχαν βυθιστεί μέχρι τους αγκώνες σε λάδια κινητήρα.

Ο Montanini τους σέρβιρε μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα και, ξαφνικά, οι διαφορές τους εξαφανίζονταν. Για λίγα λεπτά δεν υπήρχαν αντίπαλοι. Υπήρχαν άνθρωποι που μοιράζονταν το ίδιο πιάτο, γελούσαν, έλεγαν ιστορίες, άφηναν στην άκρη τον αγώνα. Η κουζίνα του Montanini δεν ήταν γκουρμέ αλλά αποτελούσε πραγματικό καταφύγιο.

Ο πρώτος 'σεφ της Formula 1'

Στη δεκαετία του 1970, οι αγώνες ταχύτητας ήταν ένα άθλημα όπου οι κίνδυνοι ξεπερνούσαν κατά πολύ τη δόξα. Το φαγητό ήταν κάτι που σπάνια είχε θέση εκεί. Οι χώροι των paddocks ήταν γεμάτοι ένταση - σίγουρα όχι το ιδανικότερο περιβάλλον για dining. Κι όμως, εκεί ακριβώς ο Montanini έφερε κάτι αδιανόητο: Oικειότητα. Με απλά υλικά, έφτιαχνε μια μικρή ιεροτελεστία που έκανε τους σκληρότερους πιλότους της F1 να νιώθουν σαν να έχουν επιστρέψει σπίτι.

"Έρχονταν σε μένα σαν να μπαίνουν στην κουζίνα της μητέρας τους. Για λίγο ξεχνούσαν την πίστα" περιέγραφε ο ίδιος χρόνια αργότερα. Ίσως εκεί, ανάμεσα σε καπνούς και μακαρονάδες, να γεννήθηκε το πιο απρόσμενο θαύμα: Το φαγητό σαν μια 'γλώσσα' ανθρώπινης σύνδεσης.

Από τα paddocks στην καθημερινότητα

Η Barilla, δεκαετίες μετά, ξαναφέρνει αυτή την ιστορία στο προσκήνιο με την ταινία "Σαν Οικογένεια", που γίνεται η καρδιά της νέας της παγκόσμιας καμπάνιας. Και δεν είναι τυχαίο. Ο Montanini δεν ένωσε μόνο οδηγούς αλλά προχώρησε πολύ πιο μακριά από εκεί, αποκαλύπτοντας μια αλήθεια που ισχύει για όλους μας: Το τραπέζι είναι το σημείο όπου οι άνθρωποι, όσο διαφορετικοί κι αν είναι, βρίσκουν κοινό έδαφος.

Στον σημερινό κόσμο, όπου η κοινωνικότητα όλο και συρρικνώνεται, αυτή η εικόνα αποκτά βαρύτητα. Σύμφωνα με το Ipsos (2022), σχεδόν τρεις στους τέσσερις θεωρούν την οικογένεια πηγή ευτυχίας. Στην Ιταλία, το 82% των πολιτών δηλώνει πως οι στιγμές με φίλους είναι κρίσιμες για την ευημερία τους (Ipsos 2023). Στις ΗΠΑ, ο χρόνος με φίλους έχει μειωθεί σχεδόν στο μισό μέσα σε δέκα χρόνια (Colorado State University, 2024). Και στην Ευρώπη, το ποσοστό των νέων που δεν κοινωνικοποιούνται ούτε μία φορά την εβδομάδα έχει εκτοξευθεί από 1 στους 10 το 2010 σε 1 στους 4 το 2023 (Financial Times).

Τα νούμερα αυτά μιλούν για μια αργή, σιωπηλή απομάκρυνση. Η Barilla, όμως, χρησιμοποιεί την ιστορία του Montanini για να μας θυμίσει πως η πιο δυνατή γιορτή αρχίζει από μια μπουκιά.

Το φαγητό που μιλά χωρίς λέξεις

Στο τέλος, η καμπάνια "Σαν Οικογένεια" λειτουργεί σαν μια υπενθύμιση. Ότι ένα πιάτο ζυμαρικά μπορεί να πει "είμαι εδώ για εσένα", ότι η οικογένεια δεν είναι μόνο οι συγγενείς, αλλά και οι φίλοι, οι συγκάτοικοι, οι άνθρωποι που διαλέγουμε να έχουμε γύρω μας.

Το τραπέζι δεν είναι ποτέ μόνο φαγητό - είναι μυρωδιές που γίνονται αναμνήσεις, είναι σιωπές που γεμίζουν με αγάπη, είναι γέλια που ξεσπούν ξαφνικά. Η Barilla μας το θυμίζει ξανά.

Και ίσως, την επόμενη φορά που θα βάλουμε μια κατσαρόλα στο μάτι, να φανταστούμε για λίγο τον Montanini στα paddocks, με τους ήχους των μοτέρ στο βάθος και τους οδηγούς να σκύβουν πάνω από ένα πιάτο μακαρονάδα. Γιατί αν εκείνοι, οι πιο σκληροί αντίπαλοι, μπόρεσαν να γίνουν "σαν οικογένεια" γύρω από ένα τραπέζι, τότε σίγουρα μπορούμε κι εμείς.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr