To Big Ben της νέας εποχής

Ζυγίζει 13,7 τόνους, έχει ύψος 2,2 και διάμετρο 2,7 μέτρα. Δεσπόζει με την επιβλητική παρουσία του στο πολύβουο κέντρο του Λονδίνου, καταμεσής των Ανακτόρων του Ουέστμινστερ, στην κορυφή του ύψους 96 μέτρων Πύργου της Ελισάβετ, πάνω από 11 ορόφους και 334 σκαλιά. Ο λόγος, φυσικά, για το Big Ben, που η διαδικασία αποκατάστασής του ξεκίνησε το 2017 και θα ολοκληρωθεί φέτος, αποκαλύπτοντας ξανά όλο το γοτθικό μεγαλείο του, απαλλαγμένο από τις φθορές που του επέφερε, εσωτερικά και εξωτερικά, η ρύπανση και ο χρόνος.

Ένα κολοσσιαίο έργο στα χέρια μιας άξιας, μικρής ομάδας

Το αποτέλεσμα για το οποίο, πλέον, γνωρίζουμε σχεδόν τα πάντα, είναι έργο μιας μικρής ομάδας, στο τιμόνι της οποίας βρίσκεται ο Ian Westworth, ένας πρώην στρατιωτικός που από το 2004 εργάζεται ως ωρολογοποιός για το Παλάτι του Ουέστμινστερ.

Η προσέγγιση της αποκατάστασης, σύμφωνα με το βρετανικό Esquire, υπήρξε συγκεκριμένη: Το ρολόι απογυμνώθηκε από όλα τα στοιχεία εκτός από το πλαίσιό του, που στηρίζεται πάνω σε κολόνες από τούβλα. Στη συνέχεια, αυτά μεταφέρθηκαν σε ειδικά εργαστήρια, η τοποθεσία των οποίων, για λόγους ασφαλείας, παραμένει μυστική. Αποσυναρμολογήθηκε, δε, ακόμα και ο μηχανισμός του ρολογιού -μιλάμε για περισσότερα από 1.000 στοιχεία- για να επιθεωρηθεί και να γίνουν οι απαραίτητες επισκευές.

Πλέον, έχει αρχίσει η αντίστροφη πορεία, της μεταφοράς των στοιχείων του ρολογιού στη βάση τους. Κι όλα αυτά γίνονται 'στα τυφλά', μιας και το Big Ben δεν συνοδεύεται από manual, ενώ η ομάδα του Westworth καταγράφει κάθε κομμάτι του μηχανισμού του ρολογιού, έτσι ώστε όταν χρειαστεί ξανά 'φρεσκάρισμα', οι συνεχιστές του έργου τους να ξέρουν πού πατούν και πού βαδίζουν.

Η ιστορία του Big Ben

Σύμφωνα με τον κοινοβουλευτικό αρχειοθέτη και ιστορικό Δρ Mark Collins, όλα ξεκίνησαν το 1834. Ήταν η χρονιά που το Παλάτι του Ουέστμινστερ υπέστη τεράστιες καταστροφές από μια πυρκαγιά. Στη συνέχεια, διεξήχθη ένας δημόσιος διαγωνισμός για την αποκατάστασή του, τον οποίο κέρδισε ο 40χρονος τότε αρχιτέκτονας Charles Barry. Το νικητήριο σχέδιο μπορεί να μην περιελάμβανε κανέναν πύργο με ρολόι, αλλά ο Augustus Welby Pugin, ο 23χρονος αρχιτέκτονας-συνεργάτης του, τον πρόσθεσε στη συνέχεια. Οι κατασκευές, ξεκίνησαν το 1845.

Το ρολόι του πύργου έπρεπε όχι μόνο να είναι αντάξιο σε μέγεθος και φιλοδοξία του γοτθικού μεγαλείου του παλατιού, αλλά και να είναι το πιο ακριβές δημόσιο ρολόι στον κόσμο. Γι' αυτό και όταν ήρθε η ώρα της κατασκευής του έγινε εκ νέου δημόσιος διαγωνισμός για την ανάθεσή της, τον οποίο κέρδισε ο ωρολογοποιός Edward Dent.

Την κατασκευή του, αλίμονο, τη συνόδευσαν διάφορα ανεκδοτολογικού ενδιαφέροντος ευτράπελα, με τις καμπάνες του να σπάνε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της δοκιμής τους.

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι όταν η Βασίλισσα Βικτώρια άνοιξε ξανά το παλάτι, το 1847, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί το αρχιτεκτονικό σχέδιο, ο Pugin δεν θεωρήθηκε 'αρκετά σημαντικός' για να προσκληθεί.

Ο σεβασμός στο αρχικό σχέδιο

'Αν ο Edward Dent σηκωνόταν από τον τάφο του, θα αναγνώριζε κάθε μαραφέτι του μηχανισμού του ρολογιού του', διαβεβαιώνει ο Ian Westworth. 'Έφτιαξε ένα εκπληκτικό ρολόι και δεν θέλουμε να είμαστε εμείς εκείνοι που θα το καταστρέψουν. Αυτό που θέλουμε είναι να είναι στην καλύτερη κατάσταση που μπορούμε να το φτάσουμε όταν ολοκληρώσουμε τη συντήρησή του'. Έτσι, οι εργασίες 'εκσυγχρονισμού' του έγιναν με τέτοιο τρόπο που να είναι αναστρέψιμες.

Σύμβολο ανυποταγής, ευπαθές στο χιόνι

Όταν το Big Ben παρουσιάστηκε στο κοινό δεν γνώρισε την πλήρη αποδοχή. Για την ακρίβεια, έγινε σύμβολο της εθνικής ζωής από τη δεκαετία του 1920 και μετά, έπειτα από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς ο ήχος του συνέχιζε να ακούγεται όσο οι Βρετανοί ήταν ελεύθεροι. 

UK Parliament

Το Big Ben, βέβαια, πλήγηκε από τους Γερμανούς την τελευταία νύχτα των βομβαρδισμών της επιχείρησης Blitz, τον Μάιο του 1941, την ίδια νύχτα που καταστράφηκε το Κοινοβούλιο. Κι όμως, παρά το ότι μέρη από τη σκεπή του έπεσαν μαζί με κάποια μεταλλικά στοιχεία του στο έδαφος, παρά το ότι έσπασαν τα τζάμια του, εκείνο συνέχισε να χτυπάει. Έτσι, έγινε σύμβολο του 'ανυπότακτου βρετανικού πνεύματος'.

> Διάβασε ακόμα: Η απίθανη Τοσκάνη

Παρόλα αυτά, υπήρξαν πολλές φορές που το Big Ben σταμάτησε να χτυπάει, όπως κατά τη διάρκεια μιας τεράστιας μηχανικής βλάβης το 1976, αλλά και σε περιπτώσεις που επλήγη από τον πάγο, ακόμα και από ψαρόνια.

> Διάβασε ακόμα: Ο λόγος που θα βαφτεί χρυσός ο Πύργος του Άιφελ

Οι τύχη των πρωτεργατών του

Για την ιστορία, ο Charles Barry πέθανε χωρίς να δει το σχέδιο της ζωής του ολοκληρωμένο, λίγο πριν τελειώσουν οι εργασίες κατασκευής του. Όσο για τον Augustus Welby Pugin, που παράλληλα με την επίβλεψη του Big Ben ταξίδευε ανά τη χώρα, σχεδιάζοντας και χτίζοντας καθολικές εκκλησίες; Υπέστη νευρικό κλονισμό, κλείστηκε σε άσυλο και πέθανε το 1852, επτά χρόνια πριν το 'μεγάλο ρολόι' χτυπήσει για πρώτη φορά.

 

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr