
Όλα όσα έμαθε η ζωή στον John McEnroe
Ή αλλιώς πώς να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος μέσα από τις νίκες, αλλά και τις νίκες σου δια στόματος του πρώην τενίστα.

Πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής του τένις, σχολιαστής και συγγραφέας των απομνημονευμάτων But Seriously, ο Αμερικανός θρύλος John McEnroe (που γεννήθηκε μία ημέρα σαν σήμερα -στις 16 Φεβρουαρίου του 1959- στο Βίσμπάντεν της Γερμανίας) μίλησε στο Esquire για όλα όσα του έμαθε η ζωή, το τένις και η σύζυγός του, Patty Smith.
>Έφτασα στην κορυφή στα 25 μου. Στα 26 ήταν που συνειδητοποίησα ότι κάτι δεν πάει καλά με το πόδι μου. Έπεσα από την πρώτη θέση της κατάταξης, αλλά έγινα ένας σταθερός παίκτης. Τώρα πια, όμως, στα 58 μου, θέλω να σκέφτομαι ότι είμαι σε πολύ καλύτερη θέση για να εκτιμήσω τι έγινε, τι συμβαίνει αλλά και τι πρόκειται να συμβεί μελλοντικά χωρίς να θεωρώ κάτι δεδομένο. Όταν άρχισα το σχολιασμό, ο κόσμος με αντιμετώπιζε με το στυλ: "Ποπό, είσαι καλύτερος στο σχολιασμό απ’ ό,τι στα κορτ". Τι; Πλάκα μου κάνετε;
>Τώρα μου αρέσει να παίζω τένις πιο πολύ απ’ ό,τι όταν ήμουν ο Νο 1 παίκτης στον κόσμο. Σ’ εκείνη τη φάση, το 1984, ένιωθα ότι είχα φτάσει το παιχνίδι σε άλλο επίπεδο. Αλλά υπήρχε κάτι κενό σε όλο αυτό. Ο Roger Federer έχει την ικανότητα να αφήνει πίσω του τις ήττες πιο εύκολα σχεδόν από οποιονδήποτε άλλο, και το σέβομαι αυτό. Είναι εκπληκτικό το πόσο πολύ αγαπά το παιχνίδι.
>Δεν είναι καλό να επικεντρώνεσαι απλά σε ένα πράγμα. Η επανάληψη και η πίεση σου κάνουν κακό μεγαλώνοντας. Δες τον Rafael Nadal. Ο τύπος είναι ένας από τους τρεις κορυφαίους –στη χειρότερη τέσσερις– παίκτες που πέρασαν ποτέ. Κι όμως, όταν μιλάει σε συνεντεύξεις Τύπου, ακούγεται σαν να μην έχει κερδίσει ποτέ τίποτα. Στη δική μου ακαδημία τένις πρεσβεύω την ιδέα του να εκτονώνεται κάποιος μέσω και άλλων αθλημάτων. Υπό αυτή την έννοια, τα παιδιά έχουν μια συναισθηματική διέξοδο. Αν χάσουν, μπορεί να νιώσουν ότι δεν τα έχουν χάσει όλα.
>Αν αυτό το 1% σημαίνει τη διαφορά ανάμεσα στο να χάνεις στον τελικό του Γουίμπλεντον και να κερδίζεις, μπορείς να καταλάβεις γιατί κάποιος είναι έτοιμος να ζήσει τη ζωή ενός μοναχού, όπως ο Ivan Lendl ή ο Pete Sampras, για να το πετύχει. Πρέπει να πεις "όχι, ευχαριστώ" σε κάποια από τα τυχερά που ίσως εμφανιστούν στο δρόμο σου ώστε να μείνεις επικεντρωμένος στο στόχο σου. Το σεβόμουν, αλλά δεν μπορούσα να το κάνω. Σκοπός μου ήταν να τα συνδυάζω και τα δύο. Ήμουν της λογικής να μπορείς να έχεις ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας και να έχεις και κανένα τυχερό του στυλ "ξέχνα το τουρνουά στο Ρότερνταμ, θα ακολουθήσω τους Stones σε περιοδεία!".
>Σκέφτομαι ξανά κάποιες αποφάσεις που πήρα στο παρελθόν και αναρωτιέμαι γιατί. Κανείς δεν ξέρει την απάντηση, ούτε εγώ ο ίδιος. Μάλλον χρειάζεται η συνδρομή του Sigmund Freud. Ίσως κάποιο κομμάτι του εαυτού μου να ένιωθε ότι γινόμουν πολύ μεγάλος για "τα κυβικά" μου. Εκ των υστέρων το να σαμποτάρεις τον εαυτό σου δεν είναι καλό. Παίρνεις όμως αυτές τις αποφάσεις και προσπαθείς να μαθαίνεις απ’ αυτές. Είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις, γιατί δεν μπορείς να αλλάξεις κάτι που έγινε πριν από 40, 20 ή 10 χρόνια.
> Στην εποχή που μεγάλωσα ίσχυε πως "τα αγόρια δεν κλαίνε ποτέ". Έτσι, ο δικός μου τρόπος να διαχειριστώ αυτή την αδυναμία ήταν να επιτίθεμαι ή να φωνάζω. Η καλύτερη άμυνα είναι μια καλή προσβολή. Υπήρχαν πολλές φορές που το ήξερα τη στιγμή που το έκανα. "Ω Θεέ μου, μόλις έκανες την κατάσταση χειρότερη για σένα!". Σε ένα πλήθος 15.000 ατόμων θα μιλούσα στους 100 που ήταν εναντίον μου αντί να απευθυνθώ στους 14.900 που με σέβονταν ή με έβλεπαν θετικά. Θα με έλεγαν αλήτη κι εγώ θα τους απαντούσα να πάνε να γ@μηθούν. Ήταν εξάρτηση, όπως το κάπνισμα. Πραγματικά δεν ήθελα να το κάνω, αλλά το έκανα. Ήταν όμως αντιπαραγωγικό. Φοβόμουν ότι θα ξεπερνούσα τα όρια.
>Το να διατηρήσεις τη συγκέντρωσή σου είναι πολύ πιο σημαντικό από το πόσο καλό είναι το ντράιβ ή το σερβίς σου. Πάντα ζήλευα τον απόλυτο έλεγχο του Björn Borg. Δεν έδειχνε κανένα απολύτως συναίσθημα. Εγώ, από την άλλη, δεν μπορούσα να κάνω ούτε μία προπόνηση χωρίς να θυμώσω. Έπαιξα χθες και ήμουν τσαντισμένος. Και ξέρω ότι και το Σάββατο που θα παίξω πάλι θα είμαι τσαντισμένος.
>Η γυναίκα μου (η τραγουδίστρια Patty Smyth) είναι πολύ πιο ευέξαπτη από μένα. Είναι αστείο γιατί οι περισσότεροι νομίζουν ότι εγώ είμαι ο θερμοκέφαλος, ενώ, αντίθετα, εγώ είμαι αυτός που την ηρεμεί.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr
Πώς φροντίζει το NBA για την ψυχική υγεία των αθλητών
Ψυχολόγοι και θεραπευτές του ΝΒΑ εξηγούν πώς υποστηρίζουν τους παίκτες σε ζητήματα άγχους, κινήτρων και ταυτότητας, προσφέροντας πρακτικές στρατηγικές που μπορούν να εφαρμοστούν από όλους.
Γραφει Γιαννης ΜπελεσιωτηςΗ τρομερή ανατροπή του Ολυμπιακού απέναντι στη Μακάμπι-'Εχανε με 12 πόντους 3 λεπτά πριν το τέλος (βίντεο)
Έπειτα από 34 δύσκολα λεπτά, ο Ολυμπιακός ανέτρεψε τη διαφορά και επικράτησε της Μακάμπι, με καθοριστικές εμφανίσεις από τους Ντόρσεϊ, Βεζένκοβ και Μιλουτίνοβ σε ένα έντονο παιχνίδι EuroLeague.
Γραφει Γιαννης ΜπελεσιωτηςΠοια είναι η πρώτη επαγγελματίας αθλήτρια που έγινε μοντέλο της Victoria's Secret
Μια ξεχωριστή στιγμή στη μόδα και τον αθλητισμό, με μια παρουσία που συνδέει δύο διαφορετικούς κόσμους και αντικατοπτρίζει τη σύγχρονη εικόνα ενός εμβληματικού brand.
Γραφει Γιαννης ΜπελεσιωτηςΤο ποδοσφαιρικό θαύμα των Νήσων Φερόε
Οι Νήσοι Φερόε πέτυχαν τρεις συνεχόμενες νίκες, σπάζοντας ρεκόρ και προσελκύοντας το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Μια αναδρομή στην ιστορία και τις μεγάλες στιγμές τους.
Γραφει Γιαννης ΜπελεσιωτηςΜε αυτά τα παπούτσια έκανε ρεκόρ ο Harry Styles στον μαραθώνιο του Βερολίνου
Ο Harry Styles συμμετείχε στον Μαραθώνιο Βερολίνου 2025 και κέρδισε τις εντυπώσεις. Με σωστή προετοιμασία και ειδικά παπούτσια πέτυχε έναν χρόνο που τον βάζει σε ξεχωριστή κατηγορία.
Γραφει Γιαννης Μπελεσιωτης"Δεν είμαι άτρωτος, και κανείς δεν είναι" - Η συγκλονιστική εξομολόγηση του Τζουντ Μπέλιγχαμ
Ο Άγγλος διεθνής αναφέρθηκε στις επιθέσεις στα social media, τις στιγμές αμφιβολίας και τη σημασία του διαλόγου για την ψυχική υγεία, καλώντας τους αθλητές να εκφράζονται χωρίς φόβο.
Γραφει Γιαννης Μπελεσιωτης