Όλα όσα έμαθε η ζωή στον John McEnroe

Ή αλλιώς πώς να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος μέσα από τις νίκες, αλλά και τις νίκες σου δια στόματος του πρώην τενίστα.

Γράφει: Γιάννης Σπανός 16 Φεβρουαρίου 2021

Πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής του τένις, σχολιαστής και συγγραφέας των απομνημονευμάτων But Seriously, ο Αμερικανός θρύλος John McEnroe (που γεννήθηκε μία ημέρα σαν σήμερα -στις 16 Φεβρουαρίου του 1959- στο Βίσμπάντεν της Γερμανίας) μίλησε στο Esquire για όλα όσα του έμαθε η ζωή, το τένις και η σύζυγός του, Patty Smith.

>Έφτασα στην κορυφή στα 25 μου. Στα 26 ήταν που συνειδητοποίησα ότι κάτι δεν πάει καλά με το πόδι μου. Έπεσα από την πρώτη θέση της κατάταξης, αλλά έγινα ένας σταθερός παίκτης. Τώρα πια, όμως, στα 58 μου, θέλω να σκέφτομαι ότι είμαι σε πολύ καλύτερη θέση για να εκτιμήσω τι έγινε, τι συμβαίνει αλλά και τι πρόκειται να συμβεί μελλοντικά χωρίς να θεωρώ κάτι δεδομένο. Όταν άρχισα το σχολιασμό, ο κόσμος με αντιμετώπιζε με το στυλ: "Ποπό, είσαι καλύτερος στο σχολιασμό απ’ ό,τι στα κορτ". Τι; Πλάκα μου κάνετε;

>Τώρα μου αρέσει να παίζω τένις πιο πολύ απ’ ό,τι όταν ήμουν ο Νο 1 παίκτης στον κόσμο. Σ’ εκείνη τη φάση, το 1984, ένιωθα ότι είχα φτάσει το παιχνίδι σε άλλο επίπεδο. Αλλά υπήρχε κάτι κενό σε όλο αυτό. Ο Roger Federer έχει την ικανότητα να αφήνει πίσω του τις ήττες πιο εύκολα σχεδόν από οποιονδήποτε άλλο, και το σέβομαι αυτό. Είναι εκπληκτικό το πόσο πολύ αγαπά το παιχνίδι.

>Δεν είναι καλό να επικεντρώνεσαι απλά σε ένα πράγμα. Η επανάληψη και η πίεση σου κάνουν κακό μεγαλώνοντας. Δες τον Rafael Nadal. Ο τύπος είναι ένας από τους τρεις κορυφαίους –στη χειρότερη τέσσερις– παίκτες που πέρασαν ποτέ. Κι όμως, όταν μιλάει σε συνεντεύξεις Τύπου, ακούγεται σαν να μην έχει κερδίσει ποτέ τίποτα. Στη δική μου ακαδημία τένις πρεσβεύω την ιδέα του να εκτονώνεται κάποιος μέσω και άλλων αθλημάτων. Υπό αυτή την έννοια, τα παιδιά έχουν μια συναισθηματική διέξοδο. Αν χάσουν, μπορεί να νιώσουν ότι δεν τα έχουν χάσει όλα.

>Αν αυτό το 1% σημαίνει τη διαφορά ανάμεσα στο να χάνεις στον τελικό του Γουίμπλεντον και να κερδίζεις, μπορείς να καταλάβεις γιατί κάποιος είναι έτοιμος να ζήσει τη ζωή ενός μοναχού, όπως ο Ivan Lendl ή ο Pete Sampras, για να το πετύχει. Πρέπει να πεις "όχι, ευχαριστώ" σε κάποια από τα τυχερά που ίσως εμφανιστούν στο δρόμο σου ώστε να μείνεις επικεντρωμένος στο στόχο σου. Το σεβόμουν, αλλά δεν μπορούσα να το κάνω. Σκοπός μου ήταν να τα συνδυάζω και τα δύο. Ήμουν της λογικής να μπορείς να έχεις ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας και να έχεις και κανένα τυχερό του στυλ "ξέχνα το τουρνουά στο Ρότερνταμ, θα ακολουθήσω τους Stones σε περιοδεία!".

>Σκέφτομαι ξανά κάποιες αποφάσεις που πήρα στο παρελθόν και αναρωτιέμαι γιατί. Κανείς δεν ξέρει την απάντηση, ούτε εγώ ο ίδιος. Μάλλον χρειάζεται η συνδρομή του Sigmund Freud. Ίσως κάποιο κομμάτι του εαυτού μου να ένιωθε ότι γινόμουν πολύ μεγάλος για "τα κυβικά" μου. Εκ των υστέρων το να σαμποτάρεις τον εαυτό σου δεν είναι καλό. Παίρνεις όμως αυτές τις αποφάσεις και προσπαθείς να μαθαίνεις απ’ αυτές. Είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις, γιατί δεν μπορείς να αλλάξεις κάτι που έγινε πριν από 40, 20 ή 10 χρόνια.

> Στην εποχή που μεγάλωσα ίσχυε πως "τα αγόρια δεν κλαίνε ποτέ". Έτσι, ο δικός μου τρόπος να διαχειριστώ αυτή την αδυναμία ήταν να επιτίθεμαι ή να φωνάζω. Η καλύτερη άμυνα είναι μια καλή προσβολή. Υπήρχαν πολλές φορές που το ήξερα τη στιγμή που το έκανα. "Ω Θεέ μου, μόλις έκανες την κατάσταση χειρότερη για σένα!". Σε ένα πλήθος 15.000 ατόμων θα μιλούσα στους 100 που ήταν εναντίον μου αντί να απευθυνθώ στους 14.900 που με σέβονταν ή με έβλεπαν θετικά. Θα με έλεγαν αλήτη κι εγώ θα τους απαντούσα να πάνε να γ@μηθούν. Ήταν εξάρτηση, όπως το κάπνισμα. Πραγματικά δεν ήθελα να το κάνω, αλλά το έκανα. Ήταν όμως αντιπαραγωγικό. Φοβόμουν ότι θα ξεπερνούσα τα όρια.

>Το να διατηρήσεις τη συγκέντρωσή σου είναι πολύ πιο σημαντικό από το πόσο καλό είναι το ντράιβ ή το σερβίς σου. Πάντα ζήλευα τον απόλυτο έλεγχο του Björn Borg. Δεν έδειχνε κανένα απολύτως συναίσθημα. Εγώ, από την άλλη, δεν μπορούσα να κάνω ούτε μία προπόνηση χωρίς να θυμώσω. Έπαιξα χθες και ήμουν τσαντισμένος. Και ξέρω ότι και το Σάββατο που θα παίξω πάλι θα είμαι τσαντισμένος.

>Η γυναίκα μου (η τραγουδίστρια Patty Smyth) είναι πολύ πιο ευέξαπτη από μένα. Είναι αστείο γιατί οι περισσότεροι νομίζουν ότι εγώ είμαι ο θερμοκέφαλος, ενώ, αντίθετα, εγώ είμαι αυτός που την ηρεμεί.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr

Μηπώς Alcaraz και Sinner δεν είναι τόσο φίλοι όσο φαίνεται;

Δύο νεαροί πρωταθλητές αλλάζουν τον χώρο του τένις με το ταλέντο και τη σταθερότητά τους. Μια νέα εποχή γεμάτη για το άθλημα είναι προ των πυλών από 2 γεννημένους νικητές.

Γραφει Γιαννης Μπελεσιωτης

Οι 10 μεταγραφές ποδοσφαίρου που αλλάζουν τις ισορροπίες στην Ευρώπη

Από Ίσακ στη Λίβερπουλ μέχρι Όσιμεν στη Γαλατασαράι, δες τις 10 κορυφαίες μεταγραφές του καλοκαιριού 2025 που διαμόρφωσαν ξανά τον χάρτη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Γραφει Γιαννης Μπελεσιωτης

Γιατί το US Open έχει το μεγαλύτερο χρηματικό έπαθλο στην ιστορία του τένις

Το US Open 2025 έρχεται με νέα ρεκόρ και πολλές αλλαγές που επηρεάζουν όχι μόνο τους παίκτες αλλά και τους θεατές. Δες πώς το τουρνουά εξελίσσεται χρόνο με τον χρόνο.

Γραφει Γιαννης Μπελεσιωτης

Κακή εμφάνιση για την Εθνική-Ήττα από τη Βοσνία χωρίς τον Γιάννη Αντετοκούνμπο

Η Εθνική χωρίς τον Αντετοκούνμπο έχασε από τη Βοσνία με 80-77 στο EuroBasket 2025, έχοντας αδυναμίες στα ριμπάουντ και στην επίθεση. Επόμενος αντίπαλος η Ισπανία την Πέμπτη.

Πρόωρο τέλος για τον Bogdan Bogdanovic από το Eurobasket 2025

Ο σοβαρός τραυματισμός του στο παιχνίδι με την Πορτογαλία εν τέλει του κόστισε τη συμμετοχή του στο τουρνουά. Τι έδειξαν οι εξετάσεις και ποιος αναλαμβάνει στη θέση του;

Γραφει Νικη Κοντομηνα

Οι ποδοσφαιρικές φανέλες που θα έπρεπε να βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στην ντουλάπα σου

Ανακάλυψε τις πιο εντυπωσιακές ποδοσφαιρικές φανέλες του 2025. Από τη νοσταλγία των '90s ως τον σύγχρονο σχεδιασμό, κάθε εμφάνιση κρύβει στυλ και ιστορία.

Γραφει Γιαννης Μπελεσιωτης