Premier League, το καλύτερο πρωτάθλημα δεν είναι αγγλικό

Ιt's coming home. Όχι, το περίφημο κομμάτι των The Lightning Seeds, David Baddiel και Frank Skinner που ακούστηκε για πρώτη φορά το 1966 έπειτα από την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την εθνική Αγγλίας, δεν αφορά (και) αυτή τη φορά τα Λιοντάρια αλλά τον ίδιο τον οργανισμό του αγγλικού ποδοσφαίρου.

H Premier League -εν αντιθέσει με τις συνέπειες του Brexit- φροντίζει να κρατά ανοιχτή την πόρτα στα διεθνή ποδοσφαιρικά πεπραγμένα και ειδικά σε εκείνα τα πρόσωπα που μπορούν να αναβαθμίσουν το ίδιο το προϊόν, που στη συγκεκριμένη περίπτωση τυγχάνει να είναι ένα από τα καλύτερα και πιο εμπορικά του πλανήτη. 

Η Premier League ολοκληρώθηκε το απόγευμα της Κυριακής και όλοι μιλούν για το πιο συναρπαστικό και αγωνιώδες πρωτάθλημα όλων των εποχών. Η ποδοσφαιρική μηχανή της Μάντσεστερ Σίτι κατέκτησε τον τίτλο, παρότι χρειάστηκε να ανατρέψει την εις βάρος της κατάσταση στο εκτός έδρας ματς με την Μπράιτον, την ώρα που η Λίβερπουλ επικράτησε της Γουλβς, κυνηγώντας μέχρι το μέτρο του εφικτού τις ελπίδες που της αναλογούσαν. 

Παράλληλα, οι τελικοί των δύο ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων θα έχουν (για πρώτη φορά στην ιστορία) φιναλίστ από την Αγγλία - καμία από αυτές δεν έλκει την καταγωγή της από την πόλη του Μάντσεστερ. Με καθαρά λυρική διάθεση, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Βασίλισσα επέλεξε ξένους στρατηγούς για τα στρατεύματά της καθώς και αρκετούς -κυρίως αξιόλογους- λεγεωνάριους, που δεν προέρχονται από το Νησί. Το αγγλικό ποδόσφαιρο μοιάζει να μην είναι πλέον αγγλικό, αλλά δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό. 

Κάποια πατροπαράδοτα στοιχεία εντός και εκτός γηπέδων παραμένουν: Το πάθος και η μοναδική ατμόσφαιρα στις εξέδρες, η έντονη ανταγωνιστικότητα, η μάχη μέχρι το τελευταίο λεπτό και οι ολοένα και αυξανόμενες ταχύτητες στο τέμπο του κάθε ματς. Υπάρχουν όμως και κάποιες πάρα πολύ σημαντικές διαφοροποιήσεις.

Το απαράλλακτο 4-4-2 με τις βαθιές μπαλιές από την άμυνα για το κεφάλι κάποιου random "βαρύ" σέντερ φορ που θυμίζει θαμώνα της γειτονικής παμπ έχει δώσει τη θέση του σε καινοτόμες τακτικές, περισσότερη φαντασία, μοναδική φινέτσα και πολύ μεγαλύτερη δημιουργία σχεδόν από οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή σε μία ενδεκάδα. Η δημιουργική κατοχή των ομάδων του Guardiola, το προσαρμοσμένο στο πνεύμα και τον χαρακτήρα της Λίβερπουλ gegenpressing του Klopp αλλά και τα όσα παρουσίασαν εντός γηπέδου τη φετινή χρονιά οι Mauricio Pochettino, Unai Emery και Maurizio Sarri, είναι σαφείς ενδείξεις ότι η κληρονομιά των Sir Alex Ferguson και Arsene Wenger (οι άνθρωποι που ουσιαστικά ξεκίνησαν την τακτική επανάσταση της Premier League) βρίσκεται σε πολύ καλά χέρια - κι ας μην είναι αυτά βρετανικά.

Ο καθένας από τους προαναφερθέντες έβαλε τη σφραγίδα του με το προσωπικό του στυλ, έχοντας πάντοτε κατά νου να παίξει ποδόσφαιρο δράσης και όχι αντίδρασης. 

Το αγγλικό ποδόσφαιρο μοιάζει να διανύει μία φάση αναγέννησης, κυρίως γιατί αντιλήφθηκε το μέγεθος αλλά και τον χαρακτήρα των προβλημάτων του, πριν να είναι πολύ αργά για να τα λύσει. Το έκανε με γενναίες αποφάσεις, ασύγκριτες χρηματικές επενδύσεις, σαφές σχέδιο και άνοιγμα στο εξωτερικό (σε προπονητές και παίκτες που όντως μπορούν να κάνουν τη διαφορά). Ο τυπικός συντηρητισμός δεν υφίσταται πια στο Νησί όταν η κουβέντα πηγαίνει στην μπάλα, υπάρχει ένα πολυεθνικό πλαίσιο που εμπλουτίζεται συνεχώς. 

Αποτέλεσμα όλων αυτών, το εντυπωσιακότερο πρωτάθλημα των τελευταίων δεκαετιών. Εκεί όπου η δεύτερη Λίβερπουλ, με 97 πόντους αποτελεί την καλύτερη runner up ομάδα που εμφανίστηκε ποτέ και σε οποιαδήποτε άλλο έτος (εκτός του περσινού) θα κατακτούσε τον τίτλο. 

Οι Άγγλοι έπαψαν να θεωρούν πως είναι οι καλύτεροι στο ποδόσφαιρο, μόνο και μόνο επειδή το ανακάλυψαν, και αναζήτησαν βαθύτερες απαντήσεις στο γιατί το άθλημα έφυγε από το σπίτι του. Για να επιστρέψει, θα έπρεπε να ανοίξουν τις αγκαλιές τους για τον άσωτο υιό, που πλέον δεν χρειάζεται απαραίτητα να μιλά αγγλικά. Αρκεί να γνωρίζει -απταίστως- τη διεθνή γλώσσα της μπάλας.

Κάποια στοιχεία για τη φετινή Premier League

• Οι 195 βαθμοί που συγκέντρωσαν μαζί οι Μάντσεστερ Σίτι και Λίβερπουλ είναι οι περισσότεροι όλων των εποχών (αμέσως καλύτερες επιδόσεις οι 181 της σεζόν 2017-18 από Σίτι και Γιουνάιτεντ και οι 179 του 2016-17 από Τσέλσι και Τότεναμ).
• Καμία ομάδα από τις 8 πρώτες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα για τη φετινή σεζόν δεν έχει Βρετανό προπονητή.
•  Στις τρεις πρώτες θέσεις του πίνακα των σκόρερ συνυπάρχουν τρεις Αφρικανοί ποδοσφαιριστές (Mohamed Salah, Pierre-Emerick Aubameyang και Sadio Mane - όλοι τους με 22 γκολ).
• Η Μάντσεστερ Σίτι σημείωσε 163 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Το αμέσως προηγούμενο ρεκόρ ανήκει και πάλι στους Πολίτες, με 156 (τη σεζόν 2013-14).

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr