Από wonderkid των 90s σε ανέκδοτο των tabloids και από εκεί σε μία δυναμική επιστροφή. Δεν χωρά αμφιβολία πως ο Guy Ritchie (που κλείνει σήμερα τα 53 του χρόνια - γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου του 1968) είναι ένας από τους πιο επιδραστικούς σκηνοθέτες του 21ου αιώνα, φέρνοντας στη μεγάλη οθόνη το καθαρά προσωπικό του αφηγηματικό ύφος, εξαιρετικά διασκεδαστικό live-action, ταχύτατους ρυθμούς, ένα χαρακτηριστικό προφίλ και πριν από κάθε άλλον μία θαυμάσια σύνδεση των vintage crime movies με τη σύγχρονη πραγματικότητα, προτού διευρύνει τη γκάμα του και σε άλλα κινηματογραφικά genres.

Ακολουθεί μία λίστα με τις κορυφαίες δουλειές του.

The Man from U.N.C.L.E. (2015)

Πρόκειται για μία ταινία που δεν θριάμβευσε ακριβώς στο box office αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα και πολλά, καθώς συγκαταλέγεται σε μία από τις πιο διασκεδαστικές spy movies της σύγχρονης εποχής. Το The Man from U.N.C.L.E., όπως κάθε δουλειά του Ritchie, έχει υψηλή αδρεναλίνη, εκθαμβωτικά σετ και μία πλούσια χρωματική παλέτα που ζωντανεύει περισσότερο τους χαρακτήρες, ακριβώς όπως έχει στο μυαλό του ο σκηνοθέτης από το Hertfordshire. Οι ερμηνείες και η χημεία των Henry Cavill και Armie Hammer προσθέτει έξτρα πόντους, όπως και η παρουσία της Alicia Vikander. 

The Gentlemen (2019)

Η τελευταία χρονικά ταινία του Guy Ritchie που περιστρέφεται γύρω από έναν Αμερικανό έμπορο ναρκωτικών που έχτισε την αυτοκρατορία του στο Λονδίνο και πλέον θέλει να παραδώσει τα ηνία και να επιστρέψει στην πατρίδα του. Το γεγονός αυτό πυροδοτεί μία σειρά από συνωμοσίες, σχέδια και απόπειρες από όλους εκείνους που επιβουλεύονταν τη θέση του για καιρό και που τώρα έχουν την ευκαιρία να την αρπάξουν μαζί με την περιουσία του. Αρκετά χρόνια μετά το RocknRolla -το action comedy-crime με το μαύρο χιούμορ, την ατάκα στην ατάκα και την καταιγιστική δράση- ο Ritchie επέστρεψε επιτυχημένα στις κινηματογραφικές του ρίζες και το είδος που ο ίδιος εξέλιξε.

RocknRolla (2008)

Η παρέκκλιση από το new-gangster genre δεν λειτούργησε ακριβώς ευεργετικά για τον Ritchie κατά τη δεκαετία του 2000. Το RocknRolla όμως, ακριβώς μετά το καταστροφικό Revolver, σήμανε την αντεπίθεση του Άγγλου σκηνοθέτη. Το εντυπωσιακό cast των Mark Strong, Idris Elba, Gerard Butler, Tom Hardy, Thandie Newton, Tom Wilkinson και Toby Kebbell βοήθησε αρκετά στο να πάνε τα πράγματα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Sherlock Holmes (2009)

Όταν ανακοινώθηκε πως ο Guy Ritchie θα αναλάβει το adaptation των θρυλικών ιστοριών του Sherlock Holmes, όλοι -συμπεριλαμβανομένων και των φανατικών του Arthur Conan Doyle- συμφώνησαν πως έχει την ικανότητα να συνδυάσει τα old-school στοιχεία με μία σύγχρονη απεικόνιση της περιπέτειας. Και πράγματι, η στυλιζαρισμένη προσέγγιση του Ritchie ταίριαξε άψογα με τη νοοτροπία του Sherlock Holmes, όπως και η θαυμάσια χημεία του Robert Downey Jr. με τον Jude Law.

Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)

Συχνά τα sequels τείνουν να διαψεύδουν τις προσδοκίες που δημιουργούνται στις πρώτες ταινίες. Το Sherlock Holmes: A Game of Shadows ανέβασε τον πήχη σε διάφορα κομμάτια του franchise όπως τις σκηνές δράσης και το βάθος της πλοκής - ίσως πρόκειται και για ένα καλύτερο mix των στοιχείων που εμφανίστηκαν δύο χρόνια πριν. Ο Ritchie βρέθηκε στο peak της φόρμας του, με τις αναμφισβήτητα σύγχρονες ερμηνείες του που ντύνονταν με μπόλικο βικτοριανό μελόδραμα. Πραγματικά είναι κρίμα που η τρίτη ταινία (αναμένεται το 2021) δεν θα έχει τον ίδιο στη σκηνοθετική καρέκλα.

Lock, Stock and Two Smoking Barrels (1998)

Η ταινία με την οποία ξεκίνησαν όλα για τον Ritchie και μία από τις 3 κορυφαίες του. Έκανε πρεμιέρα το 1998, εκπλήσσοντας κοινό και κριτικούς, παντρεύοντας τα κλασικότερα αγαπημένα aspects του British crime cinema με τα vibes των 90s και ένα  dash από Tarantino. Η πλοκή ήταν από περίπλοκη έως εξωφρενική αλλά το τελικό αποτέλεσμα ήταν γεμάτο σιγουριά και ενδιαφέρον, σε ένα αξέχαστο σκηνοθετικό ντεμπούτο. Το cast περιελάμβανε και κάποιους ηθοποιούς όπως οι Dexter Fletcher, Jason Statham και Vinnie Jones, τους οποίους ο Ritchie θα έκανε πουλέν του για τις επόμενες ταινίες.

Snatch (2000)

Η Αρπαχτή -αυτός είναι ο ελληνικός τίτλος της ταινίας-κυκλοφόρησε το 2000 μαζί με αρκετά ακόμη ενδιαφέροντα κινηματογραφικά projects όπως τα Traffic, Gladiator και O Brother, Where Art Thou. Μετά την τεράστια επιτυχία του Lock, Stock and Two Smoking Barrels, ο Ritchie συνέχισε να βαδίζει σε γνώριμα μονοπάτια με μία μεγάλη διαφοροποίηση που προφανώς έπαιξε το ρόλο της: Στο Snatch υπήρχε η παρουσία ενός κορυφαίου ονόματος του Χόλιγουντ, του Brad Pitt, σε έναν μάλλον ασυνήθιστο και εξαιρετικά διασκεδαστικό ρόλο.

Ο Roger Ebert στην κριτική του είχε αναφέρει πως "είναι μία καινούρια εκτέλεση του ίδιου τραγουδιού που δεν μπορείς αρχικά να αγνοήσεις και μετά σε καθηλώνει, μέχρι να σου κολλήσει εντελώς". 20 χρόνια μετά, παραμένει το ίδιο διασκεδαστική ταινία, χωρίς να βασίζεται απαραίτητα στα νοσταλγικά συναισθήματα. Ένα modern day cult classic, που από πολλούς θεωρείται η καλύτερη ταινία εκείνης της χρονιάς. Είναι γεγονός πως ο Ritchie δεν είχε ποτέ ξανά την ίδια ελευθερία να δημιουργήσει (και σαν σεναριογράφος).


Διάβασε ακόμη για τις καλύτερες ταινίες του Adam Sandler, τα πιο θρυλικά γουέστερν όλων των εποχών, 5 υποθέσεις για το μέλλον του James Bond, 6 μυθικές ερμηνείες του Sean Connery, 10 αξέχαστους ρόλους του Robin Williams και τις 6 πιο ενδιαφέρουσες παρουσίες του Will Ferrell.