Οι συμβουλές της Έφης Αλεβίζου για κάθε σου ταξίδι

Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω τη λέξη "Αθήνα" είναι η αριστοφανική φράση "κομίζω γλαύκα ες Αθήνας". Το δώρο άδωρο των ημερών, η παρουσίαση του πασίγνωστου σαν καινούριο. Από την άλλη, η πόλη μου, η πόλη όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, δε σταματά ποτέ να με εκπλήσσει. Είμαι από αυτούς που βρίσκουν μεγάλο ενδιαφέρον στην άσχετη δόμηση, τα μαργαριτάρια της αντιπαροχής και το πανωσήκωμα, αντικριστά με τα νεοκλασικά, την όποια Bauhaus πληροφορία και τα μοντέρνα κτίρια του 1930, μαζί με τη φουτουρίζουσα σύγχρονη αρχιτεκτονική.

Μάνη

Δε θα βαρεθώ ποτέ να επιστρέφω στη Νέα Υόρκη. Έχω βρεθεί εκεί δύο φορές, με διαφορά έξι μηνών μεταξύ τους, back to back, χάρη σε δύο διαφορετικά δημοσιογραφικά ταξίδια. Αισθάνθηκα απείρως ευλογημένη στην τοποθεσία Hudson River.

Στη Νέα Υόρκη δε νιώθεις ποτέ ξένος, τουρίστας, αλλόγλωσσος ή διαφορετικός. Έχει ρυθμό, ενέργεια, τέμπο, σε κρατάει ξύπνιο παρά το τζετ λαγκ και σου χαρίζει μπουκέτο εικόνων από όλο τον κόσμο, μιας και συναντάς, συνομιλείς και συνυπάρχεις με ανθρώπους από όλο τον κόσμο.

Ο ιδανικός ταξιδιωτικός σύντροφος δεν πρέπει να βαριέται το περπάτημα, να αναζητά την επόμενη μεγάλη ή μικρή ανακάλυψη, να μη φοβάται, να έχει μάτια και στην τσέπη, να ξέρει να διαβάζει τα δρομολόγια του μετρό, να μην γκρινιάζει – αυτό το τελευταίο είναι βασική συνθήκη εντός και εκτός ταξιδιών.

Παρίσι

Ευτυχισμένη ένιωσα στην πόρτα της crème brûlée των κλαμπ, του θρυλικού Berghain στο Βερολίνο, η οποία, ως γνωστόν, είναι "σκληρή, με μηδενική ανοχή". Η παρέα μου κι εγώ την περάσαμε με ανακουφιστική ευκολία για να βρεθούμε στον απόλυτο ναό της ηλεκτρονικής μουσικής χορεύοντας μέχρι το πρωί της επόμενης μέρας. Ο χρόνος δεν έχει καμία σημασία μέσα σε αυτό το σοσιαλιστικού ρυθμού κτίριο που "βαράει techno" χρόνια τώρα.

Βερόνα

Έχω περάσει πολύ όμορφα στη Βαρκελώνη, όσες φορές κι αν έχω πάει, κυρίως για το καλοκαιρινό μουσικό φεστιβάλ Sónar, ενώ πάντα, πέρα από όμορφη ανάμνηση, αποτελεί και λαχταριστή προσδοκία.

Δεν έχω ονειρευτεί ποτέ τον εαυτό μου απομονωμένο σε νησί, αντίθετα, γουργουρίζω από ηδονή όταν κυκλοφορώ στα μεγάλα βουλεβάρτα των μητροπόλεων του κόσμου. Η καλοκαιρινή ευτυχία των διακοπών μου όμως συναντάται αποκλειστικά σε μια απομονωμένη παραλία, με ολοήμερο κολύμπι και ηλιοθεραπεία, με ηλιοκαμένους φίλους και την τετράποδη Booba, κάπου στις Κυκλάδες, που χάριν συντομίας λέγεται Δονούσα.

Δονούσα

Στην Ίμπιζα κι ενώ όλα έδειχναν καλώς προσχεδιασμένα η ατυχία με φίλησε με διεστραμμένο πάθος. Έφτασα εκεί με βαριά ηλίαση και τα άθλια συμπτώματά της, έχασα τα περισσότερα από τα πάρτι των κλαμπ, στα οποία η παρέα μου φυσικά πήγε, στο Café del Mar την ώρα του ξακουστού ηλιοβασιλέματος με τσίμπησε ένα μολυσμένο κουνούπι στο κούτελο, το οποίο αυτομάτως έγινε σαν τη γιαπωνέζικη σημαία και έχασα την πτήση της επιστροφής.

---

Η Έφη Αλεβίζου είναι δημοσιογράφος, διευθύντρια σύνταξης του womantoc.gr.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr