Τι πραγματικά σημαίνει ο τραυματισμός του Zion Williamson

O τραυματισμός του επόμενου μεγάλου σταρ του ΝΒΑ, Zion Williamson, την προηγούμενη εβδομάδα, εκτός από την τεράστια ανησυχία που προκάλεσε στους φίλους του Duke και γενικότερα του αθλήματος, άνοιξε μία μεγάλη κουβέντα σχετικά με την αντιμετώπιση των αθλητών του NCAA.

Στο κολεγιακό πρωτάθλημα μπάσκετ των ΗΠΑ οι φοιτητές/αθλητές μοιράζουν το χρόνο τους ανάμεσα στο παρκέ και στις αίθουσες διδασκαλίας, με τους δύο διαφορετικούς τομείς να είναι αλληλένδετοι (για παράδειγμα, υπάρχει ένας απαραίτητος αριθμός μαθημάτων που θα πρέπει να περάσει κάποιος για να είναι μέλος της ομάδας του πανεπιστημίου του κ.α.). 

Υπάρχουν όμως και αρκετοί περιορισμοί. Ένας από αυτούς έχει να κάνει με το οικονομικό κομμάτι: Κανένας αθλητής κολεγίου δεν μπορεί να λάβει χρήματα για οποιονδήποτε σκοπό και ασφαλώς δεν μπορεί να διατηρεί συμβόλαιο με κάποια εταιρεία, είτε μιλάμε για κάποιο brand αθλητικών ειδών, είτε συμπληρωμάτων διατροφής κ.ο.κ.

Αμέσως μόλις το αριστερό παπούτσι του Williamson διαλύθηκε στα πρώτα 30'' του αγώνα του Duke με τo North Carolina, ξεκίνησε ένας διάλογος μεταξύ παικτών, δημοσιογράφων, φιλάθλων. Ακόμη και ο Barack Obama τοποθετήθηκε επί του θέματος.

Εκτός όμως του γεγονότος του τραυματισμού, άνοιξε ένα ακόμη μεγαλύτερο topic: Θα πρέπει οι αθλητές να πληρώνονται κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, ώστε να είναι καλυμμένοι σε περιπτώσεις μικρών ή σοβαρότερων τραυματισμών; Ή πιο ορθά, θα πρέπει το NCAA να συνεχίσει να κερδίζει δισεκατομμύρια στην πλάτη των πιο ταλαντούχων νέων αθλητών της χώρας, ειδικά σε σπορ όπως το μπάσκετ ή το αμερικάνικο ποδόσφαιρο;

Εκτός από το γόνατο του Zion, τραυματίστηκε και το πρεστίζ της κολεγιακής λίγκας αλλά και εκείνο της Nike, που έχασε κάποια εκατομμύρια δολάρια σε λίγα λεπτά (τα παπούτσια του Williamson σε εκείνο το ματς ήταν της γνωστής εταιρείας).

Για να κατανοήσεις ακριβώς το impact που είχε το γεγονός, ας εστιάσουμε σε δύο πολύ συγκεκριμένα tweets. Το πρώτο ανήκει στον σούπερ σταρ των Utah Jazz, Donovan Mitchell.

Το σχόλιο του Mitchell έχει δύο πολύ συγκεκριμένα μηνύματα από πίσω του. Το πρώτο είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Τα κολέγια και το NCAA προσποιούνται πως είναι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, αλλά στην πραγματικότητα κερδίζουν αρκετά από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Μόνο από το CBS Sports κερδίζουν $19.600.000.000, σε μία συμφωνία που διαρκεί έως το 2032. Επίσης, διατηρούν τα δικαιώματα των αθλητών σε επίπεδο marketing και φυσικά στα ταμεία τους καταλήγουν οι εισπράξεις από τα εισιτήρια, τα οποία ακολουθούν ανοδικές τιμές όσο περνούν τα χρόνια. Ακόμη και η υποτροφία που έχει δοθεί στον Williamson είναι μία σταγόνα στον ωκεανό των κερδών όλων των εμπλεκόμενων -πλην αθλητών- πλευρών (για την ιστορία αυτή ανέρχεται στις $50.000 για τη σεζόν 2018-19 και καλύπτει τα έξοδα σίτισης, τις μετακινήσεις καθώς και μικροέξοδα).

Η δεύτερη προοπτική στο tweet του Mitchell είναι ακόμη πιο αμφιλεγόμενη και ουσιαστικά το βασικότερο ζήτημα: Τι θα γίνει σε περίπτωση που ένας αθλητής τραυματιστεί πολύ σοβαρά, λίγους μόλις μήνες πριν το draft του ΝΒΑ; Ας επιχειρήσουμε να απαντήσουμε με ακρίβεια. Αρχικά, αναλόγως του μεγέθους του τραυματισμού, θα υπάρξει και η αντίστοιχη πτώση στον αριθμό επιλογής του. Έπειτα, θα υπάρχει κατακόρυφη μείωση στο συμβόλαιο που θα υπογράψει και κατά πάσα πιθανότητα αυτό δεν θα είναι εγγυημένο. Και όλοι αντιλαμβάνονται τι μπορεί αυτό να σημαίνει για ένα παιδί, 20, 21 ή 22 ετών που έχει βασίσει το μέλλον του (συνήθως και όλης του της οικογένειας) σε μία καριέρα στο ΝΒΑ.

Το άλλο tweet ήταν η απάντηση στον Mitchell και προέρχεται από τον Luka Doncic. Η λύση που μεταξύ σοβαρού και αστείου προτείνει ο rookie των Mavericks, για κάποιον που βλέπει να απομακρύνεται το όνειρο του ΝΒΑ, είναι να δοκιμάσει την τύχη του στην Ευρώπη. 

Η άποψη του Σλοβένου σούπερ σταρ είναι πολύ πιο σύνθετη από όσο μοιάζει, ειδικά αν την εξετάσει κάποιος που κατάγεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και βρίσκεται σε ηλικία κάτω των 20 ετών. Αν δεν έχεις κλείσει το 19ο έτος της ηλικίας σου δεν μπορείς να δηλώσεις συμμετοχή στο draft και υπό αυτή τη συνθήκη, θα μπορούσες να αφήσεις το κολέγιο για να πας να παίξεις ένα έτος στη Γηραιά Ήπειρο, προτού αποκτήσεις το δικαίωμα για να συμπεριληφθείς στη λοταρία. 

Εύκολο στη θεωρία, πολύ δύσκολο στην πράξη και με τουλάχιστον αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. Ναι, ένα παιδί από τις ΗΠΑ θα κερδίσει χρήματα, εμπειρίες και θα μάθει να αγωνίζεται κάτω από συνθήκες πραγματικής πίεσης, όπου το αποτέλεσμα μετράει, ειδικά στο απαιτητικότατο επίπεδο όχι μόνο της Ευρωλίγκας αλλά και σε πρωταθλήματα όπως της Ισπανίας και της Τουρκίας. Τι άλλο θα κερδίσει; Δύσκολο να πει κάποιος. Κι αυτό γιατί στην Ευρώπη δε θα βρει το προστατευόμενο περιβάλλον των κολεγίων, ούτε τις κατάλληλες συνθήκες για να βελτιωθεί και να ωριμάσει σωστά, αγωνιστικά αλλά και σαν προσωπικότητα. Ο Doncic μιλά ουσιαστικά εκ του ασφαλούς. Ναι, ήταν πρωταγωνιστής και με το σπαθί του στην ηλικία των 18 στη Ρεάλ, αλλά πριν από αυτό είχε μετακομίσει στη Μαδρίτη από τα 13. Επίσης, οργανισμοί όπως η Ρεάλ είναι από τους ελάχιστους στην Ευρώπη που δουλεύουν σε σωστά πλαίσια για την ανάπτυξη των νέων παικτών. 

Μετά το γεγονός με τον Zion Williamson, οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο Adam Silver επανεξετάζει τα ηλικιακά όρια για τη συμμετοχή στο draft, ενώ στο παιχνίδι φαίνεται να μπαίνει και η G League, σαν μία πιθανή επαγγελματική αφετηρία νεαρών αθλητών. Με μία βασική διαφοροποίηση: Τα έσοδα της G League δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα του NCAA. Ακόμη, δεν έχει το ίδιο πρεστίζ να αγωνίζεσαι για το Kentucky του John Calipari σε σχέση με τους Stockton Kings. Υπάρχει κι άλλη λύση: Η Κίνα. Αλλά δύσκολα κάποιος θα πειστεί να παίξει μαζί με τον Stephon Marbury ή τον Jimmer Fredette. 

Προς το παρόν, οι επιλογές για τους νέους αθλητές μοιάζουν περιορισμένες. Και καλώς ή κακώς, το ΝΒΑ είναι μονόδρομος. Για όσους έχουν την τύχη και δεν τραυματιστούν.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr