Ρόσγουελ, η πρώτη θεωρία συνωμοσίας με εξωγήινους

Σχεδόν οι μισοί κάτοικοι των Ηνωμένων Πολιτειών πιστεύουν στην ύπαρξη εξωγήινων, όπως αναφέρει έρευνα του 2017. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, εκείνο όμως που προβληματίζει είναι ότι σχεδόν το 20% των ερωτηθέντων πιστεύουν πως οι εξωγήινοι οργανώνουν συστηματικά απαγωγές γήινων – κάτι, μάλιστα, που οι κυβερνήσεις θέλουν να αποκρύψουν όπως δηλαδή συνέβη στην "υπόθεση Ρόσγουελ". "Possibly I've seen to much, Hangar 18 I know too much” τραγουδούσαν οι Megadeth στον πολύ επιτυχημένο δίσκο τους Rust in Peace το 1990. Στους στίχους υπάρχει αναφορά στο περιβόητο υπόστεγο του Οχάιο όπου οι αμερικανικές αρχές έκρυβαν (με βάση τον αστικό μύθο) μεγάλα μυστικά για την επαφή μας με πολιτισμούς από γαλαξίες που βρίσκονται πολύ πολύ μακριά από εδώ.

Από την pop κουλτούρα μέχρι τις συζητήσεις στα bars, σε μία χώρα όπου μεγάλο μέρος του κοινού πιστεύει ότι ο Elvis είναι ζωντανός κι οδηγεί νταλίκα, η πίστη στις στενές επαφές τρίτου τύπου είναι παραπάνω από αναμενόμενη. Την ίδια στιγμή, βέβαια, καλό είναι να σκεφτούμε το πόσο μεγάλη πέραση έχουν και στη χώρα μας οι θεωρίες συνωμοσίας για εξωγήινους - ιδιαίτερα σήμερα, 2 Ιουλίου, τη μέρα δηλαδή που έχει οριστεί παγκοσμίως ως World UFO Day. Αρκεί μία βόλτα σε ένα παλαιοπωλείο για να βρει κανείς άπειρα βιβλία επί του θέματος. Ή μάλλον, ακόμα χειρότερα, ένα απλό search στο ίντερνετ ή μία εκπομπή με τηλεπωλήσεις βιβλίων όπου η εν λόγω θεματολογία είναι ένα από τα απόλυτα must.

Το αρχετυπικό hoax με εξωγήινους

Ήταν αεροπλάνο, αερόστατο ή αγνώστου ταυτότητας αντικείμενο;

Στις 9 Ιουλίου του 1947, οι αμερικανικές αρχές εξέδωσαν δελτίο τύπου όπου λίγο έως πολύ έκαναν λόγο για την περισυλλογή ενός "ιπτάμενου δίσκου" που είχε βρεθεί σε ένα αγρόκτημα κοντά στο Ρόσγουελ του Νέου Μεξικού μία μέρα πριν. "Δεν υπήρχε καμία ένδειξη μετάλλου που μπορεί να χρησιμοποιήθηκε για μηχανή ή κάποια ένδειξη από έλικες" έγραφε χαρακτηριστικά η αναφορά. Αντίστοιχα, το FBI δέχθηκε ένα μήνυμα telex που μιλούσε για "ιπτάμενο δίσκο σε σχήμα εξάγωνου που είχε τη δυνατότητα να αιωρείται πιασμένος από ένα μπαλόνι".  

Οι υπηρεσίες άρχισαν να μπερδεύουν τις αναφορές τους, η μία έμπλεκε στα πόδια της άλλης, κανείς δεν ήξερε αν πρόκειται για αεροπλάνο, ελικόπτερο, αερόστατο ή αγνώστου ταυτότητας αντικείμενο. Τα υλικά για μία από τις πιο διάσημες θεωρίες συνωμοσίας όλων των εποχών βρισκόταν στο τραπέζι. Χρειαζόταν απλά κάποιος να τα μαγειρέψει με τον κατάλληλο τρόπο. Τον γόρδιο δεσμό, έστω προσωρινά, έλυσε τότε ο στρατός ορίζοντας το αγνώστου ταυτότητας αντικείμενο ως μετεωρολογικό αερόστατο. Η υπόθεση θα έκλεινε αν αυτό ήταν αλήθεια. Δεν ήταν όμως.

Ο ταγματάρχης Jesse Marcel με τα συντρίμμια του "ιπτάμενου δίσκου" το 1947.

Οι αρχές των Η.Π.Α αποφάσισαν να συγκαλύψουν την αλήθεια για λόγους στρατηγικής: Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν είχε ακόμη ξεκινήσει, η κατασκοπεία όμως ανάμεσα σε Δυτικό και Ανατολικό μπλοκ έδινε και έπαιρνε και οι Αμερικάνοι προετοιμάζονταν με άκρα μυστικότητα μέσα από το Project Mogul για τη σοβιετική πυρηνική απειλή. Τι ακριβώς τώρα ήταν αυτό; Μικρά κατασκοπικά αερόστατα που δεν θα τα "έπιαναν" τα αντίπαλα ραντάρ, τα οποία θα μπορούσαν μέσω μικροφώνων να εντοπίσουν τις πυρηνικές δοκιμές των Σοβιετικών από πολύ μεγάλες αποστάσεις. Η υπόθεση, τελικά, έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες.

---

Στα τέλη των 70s, το συμβάν του Ρόσγουελ μετατράπηκε από μία ξεχασμένη ιστορία στην πιο γνωστή υπόθεση με UFO όλων των εποχών.

---

Έκλεισε αλλά δεν ξεχάστηκε. Έτσι, παρ' ότι για σχεδόν 30 χρόνια παρέμενε στο ντουλάπι της ιστορίας, κάποιοι ερευνητές άρχισαν να σκαλίζουν τα αρχεία την δεκαετία του 1970.  Οι  Stanton T. Friedman, William Moore και Karl T. Pflock μεταξύ πολλών άλλων άρχισαν να αρθρογραφούν, να εκδίδουν βιβλία και, γενικά, να ξεψαχνίσουν κάθε πιθανή και απίθανη εκδοχή της ιστορίας. Ο τελευταίος, μάλιστα, πήρε και συνέντευξη από τον ταγματάρχη Jesse Marcel, τον μοναδικό άνθρωπο που είχε δει τα συντρίμμια του "ιπτάμενου δίσκου" με τα ίδια του τα μάτια. Κάπως έτσι, στα τέλη των 70s το συμβάν του Ρόσγουελ μετατράπηκε από μία ξεχασμένη ιστορία στην πιο γνωστή υπόθεση με UFO όλων των εποχών.

Η μητέρα όλων των συνωμοσιών

To 1994 η έρευνα της Αεροπορίας των Η.Π.Α έφερε στο φως την αλήθεια σχετικά με το Ρόσγουελ

Ό,τι προκαλεί ενδιαφέρον πουλάει κι ό,τι πουλάει φέρνει κέρδη. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν η βιομηχανία από best sellers που στήθηκε πάνω στο Ρόσγουελ ήταν προϊόν του συγγραφικού ενδιαφέροντος (ή αν προτιμάς της εμμονής στα όρια της θρησκευτικής πίστης) αρκετών ερευνητών, σίγουρα όμως αποτέλεσε και αποτελεί μέχρι σήμερα μία χήνα που γεννά χρυσά αυγά. Οι πρώτοι που καρπώθηκαν αυτήν την επιτυχία ήταν οι Charles Berlitz και William Moore με το The Roswell Incident (1980), όπου αναπτύσσουν τη θεωρία τους ότι ένα εξωγήινο σκάφος παρακολουθούσε τα πυρηνικά όπλα των Η.Π.Α κι ότι για κακή του τύχη χτυπήθηκε από κεραυνό με συνεπές αποτέλεσμα να πέσει κοντά στο ράντσο του Νέου Μεξικού. Ευφάνταστο στα όρια του γελοίου; Σίγουρα. Παρ' όλα αυτά έγινε best seller.

Ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών, ο Αμερικανός Phillip K. Dick, τη δεκαετία του 1970 είχε αναπτύξει μανία καταδίωξης και πίστευε ότι οι αρχές των παρακολουθούν. Η καλπάζουσα φαντασία του σε συνδυασμό με τη γνωστή αγάπη του για τις ψυχοτρόπες ουσίες έκανε τους ανθρώπους να θεωρούν ότι έχει τρελαθεί. Τελικά, αρκετά χρόνια αργότερα τα αρχεία του FBI επιβεβαίωσαν τις υποψίες του. Αντίστοιχα το 1994 η έρευνα της Αεροπορίας των Η.Π.Α έφερε στο φως την αλήθεια σχετικά με το Ρόσγουελ: Δεν ήταν UFO, ούτε ένα άκακο μπαλόνι αλλά ένα κατασκοπευτικό αερόστατο. Οι αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών έκρυβαν την αλήθεια για σχεδόν 50 χρόνια.

Όσο για τις διάσημες σκηνές με τον νεκρό εξωγήινο του Ρόσγουελ που ήταν θρυλικές στην πρώτη γενιά ανθρώπων που είχαν ίντερνετ; Δεν πρόκειται για τίποτα άλλο πέρα από ένα κατασκευασμένο βίντεο (hoax) του κινηματογραφιστή Ray Santilli από το 1995. Μία φάρσα. Μία χοντρή πλάκα που γέμισε συνωμοσίες και φαντασιώσεις με εξωγήινες φυλές το μυαλό όσων ήταν διατεθειμένοι να τις πιστέψουν. Η ημιμάθεια άλλωστε είναι πολύ συχνά πολύ πιο επικίνδυνη από την αμάθεια. Απλά σε αυτήν την περίπτωση, η μεγαλύτερη ευθύνη βαραίνει τις αμερικανικές αρχές που στην προσπάθειά τους να αποκρύψουν κρατικά μυστικά, οι κακοί χειρισμοί τους γέννησαν ένα τέρας· μία βιομηχανία αστικών μύθων και hoaxes.

---

Κάθε βιβλίο παραεπιστήμης είναι άλλο ένα τούβλο στον τεράστιο τοίχο παραπληροφήσης που χτίζεται γύρω μας εδώ και δεκαετίες.

---

"Αυτό, τελικά, είναι το δώρο του Τσέρνομπιλ. Κάποτε φοβόμουν το κόστος της αλήθειας, τώρα όμως ρωτώ τον εαυτό μου: Ποιο είναι το κόστος των ψεμμάτων;" αναρωτιέται ο Jared Harris που υποδύεται τον Σοβιετικό αρχιεπιστήμονα στην πρόσφατη ομώνυμη σειρά του HBO. Στην περίπτωση του Ρόσγουελ ισχύει το ίδιο απλά χωρίς ανθρώπινους θανάτους. Το κόστος όμως της παραπληροφόρησης είναι τεράστιο. Κάθε βιβλίο παραεπιστήμης που κάνεις πωλήσεις φουσκώνοντας τα μυαλά των πρόθυμων αναγνωστών με εξωγήινες θεωρίες συνωμοσίας, είναι άλλο ένα τούβλο στον τεράστιο τοίχο παραπληροφήσης που χτίζεται γύρω μας εδώ και δεκαετίες. Άλλο ένα χτύπημα ενάντια στην επιστήμη και, τελικά, την αλήθεια.

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr