Ο Heston Blumenthal μας σερβίρει τις εμπειρίες του

Ιδρυτής του εστιατορίου The Fat Duck -ένα από τα πέντε βρετανικά εστιατόρια με τρία αστέρια Michelin και γενικότερα ένας ναός της γεύσης-, o 55χρονος Λονδρέζος σεφ Heston Blumenthal (γεννήθηκε μία ημέρα σαν σήμερα, στις 27 Μαΐου 1966 στο Λονδίνο) φιλοξενείται στη στήλη του Esquire, Μαθήματα Ζωής. 

Τα μαθήματα ζωής του Heston Blumenthal

> O σχεδιασμός του θυρεού μάς πήρε επτά χρόνια. Μας ζήτησαν το μότο μας στα αγγλικά ή στα λατινικά και το δικό μου ήταν "Ρώτα για τα πάντα”. Γιατί το αντίθετο είναι "Μη ρωτάς τίποτε”.

> Διάβασε ακόμη: To Delta είναι το επόμενο μεγάλο εστιατόριο της Αθήνας

>Το τρώγειν είναι μια πολυαισθητηριακή εμπειρία. Όταν ξεκίνησα ως chef, είχα μνήμες από το εστιατόριο L’Oustau de Baumanière στην Προβηγκία, στο οποίο πήγαινα με την οικογένειά μου ως έφηβος. Καθόμασταν έξω –υπήρχε ένας εντυπωσιακός βράχος που φωτιζόταν τη νύχτα–, η μυρωδιά από τις λεβάντες, το τρίξιμο των χαλικιών, το τραγούδι των γρύλων... ένιωθα σαν να βρισκόμουν σε μια πολυαισθητηριακή Χώρα των Θαυμάτων. Από τότε που ξεκίνησα να μαγειρεύω αισθάνομαι πως κυνηγάω αυτή την αίσθηση που είχα ως έφηβος.

>Πάσχω από Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ), το ανακάλυψα πρόσφατα. Έκανα ένα τεστ πολλαπλών επιλογών όπου, αν έπιανες πάνω από 20, έπασχες από ΔΕΠ-Υ. Έβγαλα 60τόσο... Το είπα σε ένα φίλο και μου απάντησε: "Λυπάμαι γι’ αυτό". "Τι λυπάσαι; Επιτέλους, βρήκα τι με ταλαιπωρεί".

>Είμαι δυσλεκτικός; Μμμ... (παύση). Και δεν είμαι καλός στο να λέω ανέκδοτα.

>Είμαι αρκετά τυχερός –ή άτυχος– που δεν έχω φάει κάτι πραγματικά παράξενο. Για παράδειγμα, λίτσις μαγειρεμένα σε αίμα χήνας ή ισλανδικό καρχαρία σε ζύμωση, που θα με έκαναν να νομίζω πως θα πάθω αναφυλακτικό σοκ. Και δεν ξέρω καν πώς αισθάνεσαι με αναφυλακτικό σοκ.

>Οι γευστικές προτιμήσεις των Ισλανδών είναι περίεργες. Έχουν ένα ψάρι το οποίο λένε "Steinbítur" [λυκόψαρο του Ατλαντικού], που το κατουράνε προτού το καταψύξουν για να σφίξει το κρέας του. Το δοκίμασα και κόντεψε να πεταχτεί το λαρύγγι μου και να το βάλει στα πόδια. Πιθανώς τέτοια συμβαίνουν σε χώρες που το μισό χρόνο ζουν στο σκοτάδι.

>Μ’ αρέσει το πινγκ πονγκ επειδή δε σκέφτομαι τίποτε όταν παίζω. Έχω και προπονητή. Όταν κάποιος πει "Κάνω μαθήματα τένις", δεν κουνιέται βλέφαρο. Αν όμως πει "Κάνω μαθήματα πινγκ πονγκ", σκάνε όλοι στα γέλια. Πρακτικά είναι μια πολύ καλή άμυνα κατά του Αλτσχάιμερ και της άνοιας, αλλά νομίζω πως είναι λίγο αργά για μένα.

> Διάβασε ακόμη: Μανώλης Παπουτσάκης, ένας φιλοσοφημένος υπηρέτης της γεύσης

>Πρέπει να αντιμετωπίζεις την αποτυχία σαν μια ευκαιρία για να μαθαίνεις. Υπάρχει μια αυτοκινητοβιομηχανία στην Ιαπωνία όπου, αν πάει κάτι στραβά στη γραμμή παραγωγής, αρχίζει να ουρλιάζει μια σειρήνα και να αναβοσβήνει ένα φως πάνω από αυτόν που έκανε το λάθος και όλοι μαζεύονται γύρω του και τον ζητωκραυγάζουν. Επειδή είναι ανθρώπινο και επειδή έτσι κάτι θα μάθουν.

>Συνηθίζω να σκέφτομαι ότι είμαι ένας ιππότης – έκανα κικ μπόξινγκ επί 17 χρόνια, διαθέτω ταμπεραμέντο και προσπαθώ να είμαι δίκαιος. Συνειδητοποίησα όμως πως με τρομάζει η ευαισθησία. Φοβάμαι να πω "όχι" για να μη στενοχωρήσω τον κόσμο. Αυτό είναι το μεγαλύτερο τμήμα της κακομεταχείρισης που ο καθένας επιφυλάσσει για τον εαυτό του.

>Τα όρια της υπομονής μας πέφτουν στα τάρταρα. Όταν ήμουν παιδί, αν χρειαζόμουν μια πληροφορία, έπρεπε να πάρω το λεωφορείο και να πάω στη βιβλιοθήκη – δυόμισι ώρες δρόμος πηγαινέλα. Τώρα το μόνο που χρειάζεται είναι να πατήσεις ένα κουμπί. Όλη αυτή η απελευθέρωση χρόνου για να κάνουμε τι; Για να γεμίσουμε το κενό με ακόμα περισσότερα πράγματα που θέλουμε να τρέξουμε.

>Το φαγητό είναι το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνουμε αδιαλείπτως για να επιβιώνουμε. Ακόμη αντιμετωπίζουμε την τροφή ως καύσιμο. Αν ακούσεις κάποιον να λέει "Δε με ενδιαφέρει το φαΐ", σημαίνει πως αληθινά τον ενδιαφέρει, αλλά με αρνητικό τρόπο.

>Ο Einstein, ο οποίος κι αυτός έπασχε από Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας, είχε πει πως, αν κρίνεις ένα ψάρι από την ικανότητά του να σκαρφαλώνει σε ένα δέντρο, το καταδικάζεις να περάσει τη ζωή του σαν άχρηστο. Αντίστοιχα, αν εντάξεις στο ισχύον εκπαιδευτικό σύστημα παιδιά με ειδικές ανάγκες, ίσως να διαπιστώσεις πνευματικές ατέλειες. Όμως τα παιδιά αυτά είναι ικανά να κάνουν πράγματα που οι υπολογιστές δεν μπορούν.

>To μεγαλύτερό μου επίτευγμα είναι η δουλειά που έκανα σ’ εμένα. Που αντέστρεψα κάποιους αρνητικούς συνειρμούς που είχα σε αναμνήσεις και εμπειρίες.

>Η ενέργεια που παράγουμε σ’ αυτή την αίθουσα που μιλάμε θα παραμείνει για πάντα στον πλανήτη. Οπότε, αν χάσεις ένα αγαπημένο πρόσωπο, τότε μπορείς να πεις πως η ενέργειά του συνεχίζει να παραμένει, γιατί τεχνικά, εφόσον το δεις επιστημονικά, αυτό γίνεται.

> Διάβασε ακόμη: Nobu Matsuhisa, ο αυτοκράτορας της ιαπωνικής κουζίνας

>Σκοπεύω να εγκαταλείψω τον πλανήτη πιο ευτυχισμένο απ’ ό,τι τον βρήκα. Ακόμα κι αν δεν το καταφέρω, το γεγονός ότι το πάλεψα θα είναι αρκετό για μένα.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr