Είναι η Ferrari μια ιστορικά μέτρια ομάδα στην Formula 1;

12 χρόνια χωρίς τίτλο είναι πάρα πολλά για ένα brand που φέρει το κύρος, τη φήμη αλλά και το budget της Ferrari. Η Scuderia, η μόνη ομάδα που έχει πάρει μέρος σε όλα τα γκραν πρι στην ιστορία της Formula 1, έχει κερδίσει 15 φορές το Πρωτάθλημα Οδηγών και 16 φορές εκείνο των Κατασκευαστών. Τα κατορθώματά της δεν είναι καθόλου αμελητέα στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Υπάρχει όμως και η εντελώς αντίθετη άποψη, που μοιάζει να πατά σε πολύ ισχυρά επιχειρήματα.

Από τη δεκαετία του 1950 και έπειτα -ειδικά από τη στιγμή που υπήρξαν οι δύο διαφοροποιήσεις (κατασκευαστές και οδηγοί) του πρωταθλήματος της Formula 1- υπήρξε μόνο μία πολύ συγκεκριμένη περίοδος που η ιταλική εταιρεία έκανε ένα σερί νικών και αυτή σχετιζόταν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο με το ταλέντο ενός πολύ ξεχωριστού οδηγού: του Michael Schumacher. 

Μόνο ίσως τα 3 πρωταθλήματα σε 5 χρόνια στα 70s να μπορούν να συγκριθούν με την χρυσή εποχή του σπουδαίου Γερμανού πιλότου, τότε που πίσω από το τιμόνι των κόκκινων μονοθεσίων βρίσκονταν οι Niki Lauda και Jody Scheckter. Ο πιο πρόσφατος θρίαμβος χρονολογείται στο 2007, όταν ο Kimi Raikkonen έσπασε τη διετή κυριαρχία του Fernando Alonso. Αλλά αυτό ήταν απλά μία παρένθεση και πολλοί ταλαντούχοι οδηγοί, όπως είναι ο Charles Leclerc, σκέφτονται πλέον σοβαρά μία ενδεχόμενη μετακόμισή τους στο Maranello, για πολύ συγκεκριμένους λόγους.  

Η 12ετής ανομβρία της Ferrari είναι ο πρώτος και πιο προφανής από αυτούς, συνδυαστικά με τις ελάχιστες φορές όλο αυτό το διάστημα κατά τις οποίες η Scuderia ήταν ρεαλιστικά ανταγωνιστική. Στην πραγματικότητα, μόνο το 2010 και το 2012 έμοιαζε να μπορεί να κοιτάξει στα μάτια την -τότε κυρίαρχη- Red Bull Renault αλλά και την McLaren Mercedes. Από εκεί και πέρα, το σκοτάδι. Από τα 6 πρωταθλήματα του διαστήματος 1999-2008 έφτασε σε ένα σερί τεχνικών λαθών και μηχανικής αναξιοπιστίας, μένοντας όλο και πιο πίσω από τον ολοένα αυξανόμενο ανταγωνισμό των Brawn GP, ​​Red Bull και Mercedes. Μετά την εποχή του Schumacher, η εταιρεία μοιάζει να εγκατέλειψε τη σπουδαία δουλειά που είχε γίνει μέχρι και τη δεκαετία του 1990. Τα χρόνια της κρίσης και των λανθασμένων επενδύσεων βρήκαν τη Ferrari να μην μπορεί να δελεάσει ούτε τους κορυφαίους οδηγούς αλλά ούτε και τους κορυφαίους μηχανικούς. 

Ο Ross Brawn (ο σπουδαίος μηχανικός που ακολούθησε τον Schumi από την Benetton στη Ferrari) άφησε δυσαναπλήρωτο κενό με την αποχώρησή του το 2006, μεταφέροντας την τεχνογνωσία του στην Mercedes - κάτι που αποδείχτηκε καθοριστικό για την μετέπειτα κυριαρχία της γερμανικής ομάδας. Η φυγή του Brawn όμως δεν ήταν το μοναδικό πρόβλημα για τη Ferrari, που συνέχισε να κάνει λάθη (και) με ατυχείς επενδύσεις στο κομμάτι του management, ειδικά μετά την απόσυρση του πρώην προέδρου της εταιρείας Luca Cordero di Montezemolo. Ο Sergio Marchionne -διάδοχος του Montezemolo- προσπάθησε να βάλει τα πράγματα σε μία σειρά, στηρίζοντας την εξέλιξη του ταλαντούχου Charles Leclerc αλλά ούτε αυτό έμοιαζε να είναι αρκετό.

Ο Leclerc, ένας εξαιρετικά ανταγωνιστικός τύπος που οι ειδικοί συγκρίνουν με τον (4 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή και έτερο οδηγό της Ferrari) Sebastian Vettel λαμβάνει ακόμη και τώρα λανθασμένες οδηγίες από την ενδοεπικοινωνία με τα πιτς: Στο γκραν πρι της Αυστραλίας ενώ έδειχνε σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τον Vettel, του είπαν να μείνει πίσω. Στο Μπαχρέιν μπορούσε να ξεπεράσει τον Γερμανό συναθλητή του αλλά τον "διέταξαν" να περιμένει. Στην Κίνα, η εντολή ήταν να κάνει στην άκρη για να περάσει ο Vettel, κάτι που συνέβη, χωρίς ωστόσο να μπορεί ο τελευταίος να κυνηγήσει με αξιώσεις τον Lewis Hamilton. Η καθολική πεποίθηση είναι πως η λίστα αυτή θα μεγαλώσει μέχρι το τέλος της φετινής σεζόν.

Παρά τις δηλώσεις από σημαντικά στελέχη της Ferrari πριν ξεκινήσει η αγωνιστική χρονιά, η στήριξη στον Leclerc δεν φαίνεται προς το παρόν να μετουσιώνεται σε πράξη και η ιεραρχία παραμένει στιβαρά η ίδια: Ο Sebastian Vettel είναι το νο.1 της ομάδας και ο 21χρονος Μονεγάσκος από πίσω του. Στην Scuderia βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο: Όταν το 1999 ο Schumacher έσπασε το πόδι του στο Σίλβερστοουν, ο Βορειοϊρλανδός -δεύτερος πιλότος- Eddie Irvine έδωσε και την ψυχή του προκειμένου να κατακτήσει το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών η Ferrari (κάτι που συνέβη) αλλά οι ίδιοι οι μηχανικοί της ομάδας του στέρησαν τη δυνατότητα να κοντράρει μέχρι τέλους τον Mika Häkkinen στο Πρωτάθλημα Οδηγών, με ένα καταστροφικό πιτ-στοπ στο γκραν πρι του Νίρμπουργκριν (σ.σ. ξέχασαν να του αλλάξουν έναν τροχό) να δίνει λαβές για περίεργα σχόλια σε όσους ασχολούνται με τον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. 

Τα ιλιγγιώδη ποσά που έχει επενδύσει η Ferrari και το legacy που έχει χτίσει κινδυνεύουν άμεσα. Το καλύτερό τους χαρτί όσον αφορά τα πρόσωπα (δηλαδή ο Leclerc) αλλά και οι πιθανότητες για ένα περισσότερο κερδοφόρο μέλλον δεν πρέπει να καούν. Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει στο Maranello να αλλάξουν τρόπο σκέψης.

Από: Esquire IT

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr