Η εποχή του Tom Collins

Είμαι σίγουρος πως αν ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων που ψάχνονται λίγο παραπάνω με το ποτό, τα τελευταία τρία -τουλάχιστον- χρόνια έχεις υιοθετήσει μία πολύ συγκεκριμένη συνήθεια. Ή πιο ορθά, έχεις αλλάξει γούστα. Φυσικά και αναφέρομαι στην επανένταξη του gin tonic στις συνήθειες κάθε discerning drinker. Το εν λόγω ποτό έχει επανέλθει δυναμικά, αποτινάσσοντας από πάνω του τη σφραγίδα που μέχρι πρότινος το συνόδευε (ξέρεις ποια είναι αυτή, ας μην επεκταθούμε), με πολλούς να το τιμούν πια και ως ένα απογευματινό drink, συχνά εμπλουτισμένο και με άλλα στοιχεία.

Από ό,τι φαίνεται το gin tonic θα συνεχίσει να σερβίρεται εκτενώς στις μπάρες όλου του πλανήτη, δημιουργώντας ένα ρεύμα προς τη συγκεκριμένη αλκοολική κατεύθυνση. Μία τάση που θα περιλαμβάνει και ποτά όπως το Tom Collins, που δείχνει ικανό να πλαισιώσει, να διαδεχθεί ή ακόμη και να αποκαθηλώσει το G&T στις συνειδήσεις του κοινού και ειδικά σε αυτές των Millennials και των επόμενων γενεών.

Η προέλευση του Tom Collins έχει δύο πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες πίσω της. Η πρώτη ξεπερνά τα 100 χρόνια και σύμφωνα με αυτή το συγκεκριμένο ποτό φτιάχτηκε από έναν bartender ονόματι John Collins στο Λονδίνο. Ο John Collins χρησιμοποίησε ένα δανέζικο gin που λεγόταν Οld Τom, με αποτέλεσμα τα ονόματά τους να μπερδευτούν και κάπως έτσι να γεννιέται το Tom Collins. Η δεύτερη και επικρατέστερη εκδοχή βασίζεται σε μία φάρσα (που έμεινε στην ιστορία ως The Great Tom Collins Hoax), που έγινε viral στη Νέα Υόρκη του 1874.

Τότε που εκατοντάδες κάτοικοι και επισκέπτες του Μεγάλου Μήλου άκουγαν στα μπαρ μία ιστορία για κάποιον Tom Collins που διέδιδε ψευδείς ιστορίες για τη φήμη τους, με αποτέλεσμα να τον αναζητούν σε διάφορα σημεία της πόλης. Οι bartenders φρόντιζαν να διαδίδεται ο μύθος του ανθρώπου που δεν υπήρξε ποτέ και ασφαλώς δημιούργησαν και το αντίστοιχο cocktail. Δύο χρόνια αργότερα ο "πατριάρχης" του αμερικανικού bartending Jerry Thomas συμπεριέλαβε τη συνταγή του Tom Collins στο δεύτερο βιβλίου του, How to Mix Drinks.

Όσο για τη συνταγή του, αυτή περιλαμβάνει 2 μεζούρες London dry gin, 1 μεζούρα χυμό λεμονιού, 1/2 μεζούρα σιρόπι ζάχαρης και σόδα. Τα υλικά μπαίνουν στο σέικερ και σουρώνονται σε ψηλό ποτήρι, πριν γίνει απογέμισμα με σόδα και γαρνίρισμα με μία φλούδα ή φέτα λεμονιού και ένα βύσσινο.

Διάβασε ακόμη για τα 10 πιο εμβληματικά μπαρ του πλανήτη, το Negroni των whiskey drinkers και τα αγαπημένα cocktails του Ernest Hemingway.