Γιατί ο Μαραθώνιος Barkley είναι για μαζοχιστές

Έχεις ακούσει ποτέ για τον τίτλο 'Μαραθώνιος Barkley'; Φυσικά και όχι. Ωραία, ρίξε μία ματιά στις παρακάτω γραμμές. Ένας άντρας βρίσκεται ξαπλωμένος, απόλυτα εξουθενωμένος σε μια πλαγιά ενός βουνού στο Τενεσί. Είναι κουλουριασμένος στο έδαφος, με μουσκεμένα ρούχα και τα πνευμόνια του σκασμένα. Η γυναίκα του του σκουπίζει το μέτωπο και τον ακουμπά ελαφρά με το χέρι της σαν να θέλει να τον παρηγορήσει. Παραδίπλα στέκονται θεατές.

"Πήρα όλες τις σελίδες μου!" σκούζει με φωνή γεμάτη υστερία ο άντρας. "Μπέρδεψα την πορεία μου μέσα στην ομίχλη και πήρα λάθος πλαγιά. Έπρεπε να διασχίσω ένα ποτάμι κολυμπώντας" λέει, παίρνει μια ανάσα και συνεχίζει με κόμπο στο λαιμό: "Όμως πήρα όλες τις σελίδες μου!".

> Διάβασε ακόμη: Dramathon: Ο τέλειος μαραθώνιος για τους λάτρεις του σκωτσέζικου ουίσκι

Οι θεατές καλύπτουν το στόμα τους με τα χέρια παρατηρώντας με έκδηλη αγωνία τον εξαντλημένο άντρα. "Πήρε όλες τις σελίδες του" φώναξε κάποιος από πίσω. "Ναι, τις πήρε όλες" είπαν και άλλοι από το συγκεντρωμένο πλήθος.

Για τους περισσότερους από εμάς τα 42,195 χιλιόμετρα ενός κλασικού μαραθωνίου αντιπροσωπεύουν την επιτομή της αθλητικής αντοχής. Για άλλους άντρες, όπως είναι οι υπερμαραθωνοδρόμοι, τέτοιες αποστάσεις είναι απλά το "ζέσταμα", αφού δεν τελειώνουν ποτέ έναν αγώνα αντοχής αν δε διανύσουν τουλάχιστον 50 ή 100 χιλιόμετρα.

Η υπέρτατη πρόκληση. Ίσως και κάτι παραπάνω.

Τα 217 χιλιόμετρα του αγώνα Badwater μέσα από την έρημο της Κοιλάδας του Θανάτου, ανάμεσα στην Καλιφόρνια και τη Νεβάδα, είναι γι’ αυτούς μια καλή πρόκληση.

Ομοίως και η εξαήμερη πορεία των 250 και πλέον χιλιομέτρων στη Σαχάρα (ο φοβερός και τρομερός μαραθώνιος De Sables), όπως και το Hardrock 100 Miles στα απροσπέλαστα από κοινούς θνητούς βουνά του Κολοράντο, μια διαδρομή σε μεγάλο υψόμετρο ανάμεσα σε κεραυνούς, επιθετικές αρκούδες, επικίνδυνους γκρεμούς και ορμητικούς χειμάρρους.

> Διάβασε ακόμη: Τα μέγιστα ανθρώπινα όρια αντοχής σε αριθμούς

Στην τελευταία κατηγορία αγώνων κατατάσσεται και το Barkley Marathons. Τα 160 χιλιόμετρα, που επισήμως καθορίζονται από τους διοργανωτές, μπορεί να φτάσουν και τα 200 ή τα 250 αν κάποιος δρομέας πάρει λάθος μονοπάτι. Η διαδρομή έχει άπειρες διακυμάνσεις ανηφόρας, μερικές και εντελώς κατακόρυφες.

Για να νικήσεις (αν τερματίσεις), πρέπει να ολοκληρώσεις τον αγώνα μέσα σε 60 ώρες. Από τους πάνω από 1.000 δρομείς που έχουν πάρει μέρος όλα τα χρόνια που διεξάγεται ο αγώνας, μόνο 14 έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να τερματίσουν. Πόσοι τερμάτισαν μέσα στο ζητούμενο χρόνο; Μόνο δύο.

Το κόστος συμμετοχής δεν ξεπερνά το 1,60 δολάριο, αλλά ανάμεσα στα ζητούμενα της εγγραφής είναι και η απάντηση στην ερώτηση: "Γιατί πρέπει να μου επιτρέψετε να διαγωνιστώ στον αγώνα αντοχής Barkley Marathons;".

Οι υπόλοιπες ερωτήσεις που σου αποστέλλονται μέσω ηλεκτρονικής φόρμας θυμίζουν γραπτό διαγώνισμα φυσικής και χημείας – για πολύ διαβασμένους.

Για παράδειγμα: "Εξηγήστε την πλεονάζουσα ποσότητα ποζιτρονίων η οποία διαχέεται στο σύμπαν μέσω της κοσμικής ακτινοβολίας" ή "Πόσα γραμμάρια βουτύρου πρέπει να χρησιμοποιήσετε για να τηγανίσετε 350 γραμμάρια βόειου συκωτιού με ένα καθαρισμένο κρεμμύδι 20 γραμμαρίων;".

Εδώ δεν υπάρχουν Πρώτες Βοήθειες

Ο αγώνας μπορεί να ξεκινήσει οποιαδήποτε ώρα μεταξύ μεσημεριού και μεσονυκτίου το πρώτο Σάββατο μετά την Πρωταπριλιά κάθε έτους. Στους δρομείς δίνεται ένας χάρτης διαδρομής (χωρίς πολλές πολλές επεξηγήσεις και σημεία-κλειδιά) μόλις μία ώρα πριν από την εκκίνηση, ενώ μόνα τους εφόδια είναι μια πυξίδα και κάποια σημεία αναγνώρισης που ορίζει ο χάρτης σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων το ένα από το άλλο. Τα GPS απαγορεύονται.

Σε 13 προεπιλεγμένα σημεία της διαδρομής οι δρομείς καλούνται να βρουν 13 πολυσέλιδα βιβλία, από τα οποία πρέπει να κόψουν μια συγκεκριμένη σελίδα κάθε φορά: τη σελίδα που αντιστοιχεί στον αριθμό συμμετοχής που φέρει κάθε δρομέας στο στήθος του. Δεν υπάρχει πουθενά Σταθμός Πρώτων Βοηθειών, απλά δύο στάσεις όπου μια καντίνα προμηθεύει παγωμένο νερό στους συμμετέχοντες.

Γι’ αυτό και στη φόρμα εγγραφής όλοι οι αθλητές υπογράφουν μια υπεύθυνη δήλωση η οποία αναφέρει: "Αφού είμαι τόσο βλάκας ώστε να λάβω μέρος στο Barkley Marathons, μου αξίζει να είμαι απόλυτα υπεύθυνος για ό,τι μου συμβεί κατά τη διάρκεια του αγώνα και δεν έχω οποιαδήποτε απαίτηση οικονομικής αποζημίωσης είτε ιατρικής περίθαλψης είτε ψυχολογικής υποστήριξης είτε οτιδήποτε άλλο".

> Διάβασε ακόμη: Οι καλύτεροι (και οι χειρότεροι) Μαραθώνιοι του κόσμου

"Οι άντρες που έρχονται στο Barkley Marathons αποζητούν ακριβώς αυτό: να συμμετάσχουν σε κάτι που μπορεί να τους κάνει να αποτύχουν" εξηγεί ο δημιουργός του εν λόγω υπερμαραθώνιου Lazarus Lake. "Και όσο πιο δύσκολα τους βάζει κανείς, τόσο μεγαλύτερη είναι η πρόκληση γι’ αυτούς να συμμετάσχουν" συμπληρώνει.

Η διαδρομή του Barkley Marathons αποτέλεσε μια έμπνευση του Lazarus Lake από το δολοφόνο του Martin Luther King, James Earl Ray, ο οποίος απέδρασε από την κοντινή φυλακή του Brushy Mountain State Penitentiary το 1977 διασχίζοντας σε 56 ώρες την ίδια διαδρομή που ακολουθούν σήμερα οι υπερμαραθωνοδρόμοι.

Τη στιγμή που κάνω check-in στην είσοδο του Frozen Head, του κέντρου όπου έχουν στήσει οι διοργανωτές του αγώνα, παρατηρώ πολλούς δρομείς να χαιρετούν τον Lazarus Lake, να του σφίγγουν το χέρι, μερικοί τον αγκαλιάζουν με γέλια και χαρές.

Είναι οι παλαίμαχοι του Barkley Marathons, χρόνια γνώριμοι και φίλοι πια με τον ιδρυτή, ο οποίος τους υποδέχεται όλους εγκάρδια. "Αύριο όλοι αυτοί θα με μισούν θανάσιμα" μου αναφέρει ο Lazarus Lake.

Δίνονται οι πρώτες γενικές οδηγίες στους δρομείς: μερικά σημεία που πρέπει να προσέξουν λόγω κατολισθήσεων, πού πιάνει πυκνή ομίχλη, σε ποια κορυφή βουνού μπορεί να συναντήσουν αγέλες λύκων ή πεινασμένες αρκούδες που ξυπνούν από τη χειμερία νάρκη και άλλα τέτοια.

Τα κλειδιά της διαδρομής

Δύο βοηθοί του Lazarus Lake εξηγούν ακόμα μερικά κλειδιά της διαδρομής: "Ψάξτε για έναν περίεργο βράχο που διατέμνει ένα μεγάλο ορμητικό ποτάμι σε δύο χειμάρρους, προσπεράστε τον από πάνω, στρίψτε δεξιά και κατευθυνθείτε προς μια μεγάλη κατηφόρα. Αν σας φανεί τόσο κάθετη όσο ένας γκρεμός, είστε στο σωστό μονοπάτι".

Το να φτάσεις στα πρώτα τρία από τα δεκατρία σημεία όπου βρίσκονται τα βιβλία θεωρείται το διασκεδαστικό κομμάτι του αγώνα. Από εκεί και μετά η εξάντληση αναλαμβάνει δράση: τα πόδια σε πηγαίνουν όπου θέλουν και ο εγκέφαλος αποπροσανατολίζεται. Ο Lazarus Lake λέει ότι το μυστικό για να ολοκληρώσεις με επιτυχία το Barkley Marathons είναι να καταφέρεις να διανύσεις κατά μέσο όρο 3 χιλιόμετρα την ώρα επί 60 ώρες χωρίς σταματημό. Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό;

> Διάβασε ακόμη: Πώς θα τρέξεις τον Κλασικό Μαραθώνιο με εφόδιο το μυαλό σου

Οι πλαγιές είναι τόσο ανηφορικές, που ένας νορμάλ άνθρωπος θέλει ένα μήνα για να τις ανέβει, καθώς μπροστά σου βρίσκεις διαρκώς τεράστιους κορμούς δέντρων πεσμένους στο έδαφος, το έδαφος κατά 99% γλιστράει από την υγρασία και οι βράχοι που ορθώνονται διαρκώς μπροστά σου μοιάζουν με γίγαντες. Από την άλλη, μέσα στο σκοτάδι χωρίς φως, νερό, τηλέφωνο (κυριολεκτικά) τα πάντα μεγεθύνονται στο υπερπολλαπλάσιο, του αποπροσανατολισμού συμπεριλαμβανομένου.

Από: Esquire UK

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr