Το πρόβλημα με το συμβατικό κρασί

Υπήρχε μία εποχή όπου η λέξης "φυσικός" ήταν ο κανόνας σε ότι συσχετιζόταν με το φαγητό ή ακόμη και το κρασί. Στις μέρες μας είναι μάλλον δύσκολο να αντιληφθούμε κάτι τέτοιο, καθώς η αυξημένη ζήτηση, η αυτοματοποίηση της παραγωγής και η πάντοτε παρούσα φιλοδοξία του κέρδους έχουν θρέψει έναν διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης της πρώτης ύλης από τους παραγωγούς. Φυσικά, όλο αυτό επεκτείνεται στο ευρύτερο κομμάτι του κρασιού.

Θα έχεις άλλωστε παρατηρήσει ότι τελευταία γίνεται όλο και περισσότερος λόγος γύρω από τα κρασιά ήπιας, φυσικής οινοποίησης. Το αυτονόητο, δηλαδή το να αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν με φυσικούς ρυθμούς, έχει παραδώσει τη σκυτάλη στη σφαίρα του συμβατικού. Κυριολεκτικά. Οι συμβατικές καλλιέργειες είναι εκείνες που καταλαμβάνουν το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της οινικής αγοράς και αυτό μάλλον θα πρέπει να θεωρείται ο κανόνας, μόνο που νομοτελειακά, δεν είναι. Ας δούμε τα πράγματα όμως από την αρχική τους βάση. 

Η βασική διαφορά μεταξύ των δύο τύπων καλλιέργειας είναι ακριβώς αυτό που φαντάζεσαι: Στη βιολογική αμπελουργία αποκλείεται η χρήση οποιασδήποτε φύσεως χημικής ή συνθετικής ουσίας, λιπάσματος ή φυτοφαρμάκου, τόσο όσον αφορά την ανάπτυξη του φυτού όσο και για την καταπολέμηση των ασθενειών, εν αντιθέσει με τη συμβατική όπου η χρήση παρασιτοκτόνων σχεδόν επιβάλλεται, ώστε να επιτυγχάνεται εύκολα και γρήγορα η απαλλαγή από βλαβερούς οργανισμούς.

Αυτό που λίγοι αντιλαμβάνονται όταν μιλάμε για φυσικό/βιολογικό κρασί είναι ότι δεν μιλάμε απλά για το trend που ακολουθεί τις υπόλοιπες τάσεις για υγιεινά, εντελώς φυσικά και οργανικά προϊόντα. Στο κρασί τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα. Τα σταφύλια αναπτύσσονται οργανικά για ηθικούς λόγους αλλά επιπλέον αυτό ενισχύει τη γεύση, το ίδιο το terroir στο οποίο φιλοξενούνται και τη σχέση του με το μικροκλίμα. Όλα τα παραπάνω όμως παίζουν καθοριστικό ρόλο και στην τιμή του, που είναι ασφαλώς υψηλότερη από εκείνη των συμβατικών σταφυλιών και κατ' επέκταση των συμβατικών κρασιών. 

Δαιμονοποιεί όμως όλο αυτό την ύπαρξη και πολύ περισσότερο την αξία των τελευταίων; Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η προσθήκη φυτοφαρμάκων και άλλων ουσιών επηρεάζει τη σύσταση, τη γεύση και την καταλληλότητα. Την ίδια στιγμή τονίζεται πως οι ουσίες καταστρέφουν μικροοργανισμούς που βρίσκονται στο χώμα. Ο μεγαλύτερος "φόβος" γύρω από αυτό περικλείεται στην έκφραση "περιέχει θειώδη", που συνήθως βρίσκεται στο κάτω μέρος της ετικέτας μίας φιάλης συμβατικού κρασιού. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, καθώς πρόκειται απλά για τα θειώδη άλατα που είναι συντηρητικά του κρασιού και μάλιστα χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες σε αυτό - συγκεκριμένα από την Ρωμαϊκή εποχή. Μη βιαστείς να πεις ότι τα θειώδη στο κρασί είναι ανθυγιεινά: Για να βλάψουν σε μεγάλο βαθμό τον ανθρώπινο οργανισμό θα πρέπει να καταναλώσει κάποιος μισό κιλό από αυτά - μία φιάλη δεν περιέχει περισσότερα από 2 μικρογραμμάρια (0,0002 κιλά).

Τα θειώδη άλατα χρησιμοποιούνται σε διάφορες φάσεις κατά τη δημιουργία ενός κρασιού που επεκτείνονται από τη ζύμωση μέχρι την εμφιάλωση και εκτός των άλλων περιορίζουν και την ανάπτυξη βακτηρίων. Στην πραγματικότητα, λειτουργούν ως οι "σωματοφύλακες" στην προσπάθεια να μην χαλάσει γρήγορα αυτό και μετατραπεί σε ξύδι.

Το να επιλέξεις λοιπόν ένα βιολογικό κρασί ή πιο ορθά ένα ήπιας, φυσικής οινοποίησης, είναι κάτι που θα σου προσφέρει τη μέγιστη απόλαυση. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός πως κάτι αντίστοιχο μπορεί να προκαλέσει και ένα (πολύ καλό) συμβατικό - μιλώντας πάντοτε για εμφιαλωμένο. Το μόνο που χρειάζεται να έχεις κατά νου είναι να μην είσαι σνομπ, επηρεασμένος από οποιονδήποτε αρνητικό χαρακτηρισμό.

---

Διάβασε ακόμη για το ιδανικό pairing για τα 2 δημοφιλέστερα κρασιά και πώς η κλιματική αλλαγή απειλεί τον οινικό κόσμο.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr