Tι είναι πάλι αυτά τα virtual εστιατόρια;

Virtual Restaurants. Μην σε παραξενεύει ο όρος. Στην πραγματικότητα σου είναι πολύ οικείος αν και στην πιο "εύκολη" εκδοχή του. Για τι μιλάμε λοιπόν; Η εν λόγω ορολογία, που εσχάτως χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού, περιλαμβάνει εκείνα τα takeout/ delivery-focused εστιατόρια που δεν διαθέτουν πραγματικό dining room και κατ' επέκταση δεν έχουν να χειριστούν θέματα ασφάλειας και υγείας πελατών και προσωπικού, ενώ το φαγητό τους εντάσσεται περισσότερο στην κατηγορία του comfort.

Κάτι δηλαδή εξαιρετικά γνώριμο στην ελληνική πραγματικότητα, αν αναλογιστείς πως τα περισσότερα εστιατόρια που στέλνουν φαγητό στο σπίτι είναι (ή τουλάχιστον ήταν μέχρι αρκετά πρόσφατα) σουβλατζίδικα, πιτσαρίες ή burgerάδικα. Η άνθιση των virtual εστιατορίων παρατηρείται κυρίως στο Σικάγο, μία από τις μητροπόλεις του fine dining στις ΗΠΑ, και έρχεται ενδεχομένως σαν λογική συνέχεια της στροφής αρκετών εκ των πολυσυζητημένων σεφ και restaurateurs προς μία πιο comfort κουζίνα αντί της υψηλής γαστρονομίας, τουλάχιστον παροδικά.

Για τους virtual restaurateurs, λύνεται αυτομάτως το πρόβλημα του χώρου και των περιορισμών αυτού, την ίδια στιγμή που μπορούν να διαχειριστούν με μεγαλύτερη άνεση τις λειτουργίες της επιχείρησης, μειώνοντας το κόστος προσωπικού, ενοικίου και πρώτων υλών, προσφέροντας απλούστερο φαγητό. Είναι στην ουσία ένας τρόπος να στήσει κάποιος ένα εστιατόριο χωρίς μεγάλο -συχνά και με καθόλου- κεφάλαιο, με κουζίνα τύπου cloud, για να κάνουμε και μία σύνδεση με το τεχνολογικό κομμάτι της όλης φάσης.

Τα εικονικά εστιατόρια δίνουν επίσης στους σεφ ένα ευρύ πεδίο δημιουργικότητας δίχως το φόβο της άμεσης κριτικής. Τους επιτρέπει να δοκιμάσουν συνταγές και συστατικά που πριν φοβόντουσαν, καθώς είναι ευκολότερο να τα αποσύρουν από το μενού. Κοινώς, μπορούν να καθορίσουν ευκολότερα το τι αρέσει στο κοινό, τουλάχιστον κρίνοντας από τις παραγγελίες που γίνονται.

Πέρα από την εμφάνιση νέων εστιατορίων αυτού του είδους, υπήρξε και η μεταστροφή κάποιων άλλων σε τέτοια, για μικρότερο ή μεγαλύτερο διάστημα πριν επανέλθουν στην κανονικότητά τους. Και μάλιστα με πολύ μεγάλη επιτυχία: Πολλά από αυτά ξεπουλούσαν διαρκώς κατά τη διάρκεια της καραντίνας, διατηρώντας την επαφή με το κοινό τους, με ποιο άμεσο τρόπο από ποτέ πριν στο παρελθόν, αναπτύσσοντας πρωτόγνωρα προσιτούς διαύλους επικοινωνίας.

Δεν είναι όλα όμως ρόδινα. Ένα μεγάλο disadvantage έρχεται σχεδόν αυτομάτως με το πού ανοίξει ένα virtual εστιατόριο. Εξοικονομείται μεν ένα διόλου ευκατοφρόνητο ποσό, το οποίο όμως αντισταθμίζεται από τα συνήθως μεγάλα fees των ordering platforms. Ο καθένας θέλει να φτάσει σε ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κοινό και οι συγκεκριμένες υπηρεσίες το διασφαλίζουν, μαζί με τη συνέπεια στην παράδοση των παραγγελιών. Δύσκολα όμως αρκεί η ένταξη μόνο σε μία τέτοια.

Σε κάθε περίπτωση όμως, το εστιατόριο δεν είναι μόνο το φαγητό του. Σίγουρα αυτό παίζει ξεκάθαρα πρωταρχικό ρόλο. Αλλά είναι και το feeling ενός χώρου, συμπληρωματικά με την εμπειρία που αυτό προσφέρει. Το εστιατόριο αποτελεί μέρος που μπορείς να βρεθείς με τους φίλους, δημιουργώντας στιγμές και αναμνήσεις. Τα χρειαζόμαστε όλα.

---

Διάβασε ακόμη για το νέο πληθωρικό μενού του Po’ Boys, τα μαθήματα ζωής του Massimo Bottura, το γαστρονομικό μύθο του Pierre Troisgros, την κουζίνα που πρωταγωνιστεί στο Mandala Seaside Luxury και το CTC της νέας εποχής.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr