5 ταινίες με πιο ενδιαφέροντες κακοποιούς από τον Joker

Σε περίπτωση που δεν έχεις αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει γύρω σου, το Joker του Todd Phillips με τον Joaquin Phoenix στον πρωταγωνιστικό ρόλο είναι η πιο πολυσυζητημένη ταινία της χρονιάς και εκείνη που προκαλεί εδώ και περίπου 10 μέρες χαοτικές ουρές έξω (και) από τους ελληνικούς κινηματογράφους. 

Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν άκρως ενδιαφέρουσα την πιο πρόσφατη εκδοχή για τον main villain στο σύμπαν του Batman είναι τα δυσδιάκριτα όρια μεταξύ του καλού και του κακού, του ηθικού και του ανήθικου, του σωστού και του λάθους, με τρόπο που θυμίζει παραγωγές όπως το Sopranos, το Mad Men ή το Breaking Bad - εντελώς τυχαία, όλα τα προαναφερθέντα γνώρισαν τεράστια επιτυχία. 

Ο Joker του Phoenix δεν είναι ασφαλώς ο πρώτος ή ο τελευταίος κινηματογραφικός ήρωας που διχάζει το κοινό. Πριν από αυτόν, το είχαν κάνει τύποι σαν τους παρακάτω, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους.

Fast and Furious: Τόσο κακός που γίνεται καλός

Ένα από τα πιο κερδοφόρα franchises στην ιστορία του σινεμά, για λόγους που πιθανότατα δεν μπορεί να καταλάβει οποιοσδήποτε έχει συμπληρώσει τα 22 χρόνια ηλικίας και δεν εργάζεται κατ' επιλογή σε συνεργείο. Ο "κακός" της ιστορίας είναι ο Dominic Toretto (Vin Diesel) και η συμμορία του, που ξεκινούν από κλέφτες που χρησιμοποιούν "πειραγμένα" αυτοκίνητα για να καταλήξουν να γίνονται στο τέλος οι "καλοί". Προφανώς και η Universal Pictures αντιλήφθηκε ότι το franchise έχει μπόλικο ψαχνό, μη διστάζοντας να το ξεχειλώσει από κάθε άποψη. Αυτό όμως είναι και ένα κομμάτι της επιτυχίας του, μαζί με το γεγονός ότι το storyline άνοιξε τόσο πολύ που μπορεί να καλύπτει ένα σχεδόν καθολικό κοινό θεατών, που γνωρίζει πως στη συμμορία του Toretto είτε πεθαίνεις ως γνήσιος villain είτε ζεις για να παίξεις και στις επόμενες ταινίες.

"Ο Σημαδεμένος": Ένας για όλους

Στη θέση του "Σημαδεμένου", θα μπορούσε να βρίσκεται ο "Νονός" ή το Goodfellas. Ή ακόμη και μία σειρά όπως το Narcos ή κάτι πιο ανάλαφρο όπως η "Συμμορία των 11". Αυτό όμως που φέρνει τον Tony Montana στη συγκεκριμένη λίστα είναι πως καμία από τις προαναφερθείσες παραγωγές δεν έχει τόσο ξεκάθαρο κεντρικό ήρωα που να είναι ο villain και ταυτόχρονα ο πρωταγωνιστής, όπως συμβαίνει με το γκανγκστερικό έπος του Brian De Palma. 

Natural Born Killers: Τι συμβαίνει όταν όλοι είναι κακοί; 

Το πραγματικά ενδιαφέρον με την ταινία του Oliver Stone δεν σχετίζεται απαραίτητα με το γεγονός πως οι Mickey και Mallory Knox, δηλαδή οι πρωταγωνιστές που υποδύονται ο Woody Harrelson και η Juliette Lewis είναι δύο αδίστακτοι δολοφόνοι - υπό νορμάλ συνθήκες θα χαιρόταν κάποιος να τους δει να σαπίζουν πίσω από τα κάγκελα ή, ακόμη καλύτερα, στο χώμα. Το σημείο-τομή είναι η σύγκρισή τους με τους θεωρητικά "καλούς" της ταινίας του 1994 που είναι απελπιστικά ψεύτικοι και δεν φαίνεται να έχουν καμία ρομαντικά αυτοκαταστροφική πλευρά που θα τους καταστήσει τουλάχιστον ενδιαφέροντες. Στην πραγματικότητα, ο Mickey και η Mallory ζουν μέσα σε έναν σάπιο κόσμο που δίνει κάποιο νόημα -για τους ίδιους πάντοτε- στην εξέγερσή τους. 

"Σάρκα και Αίμα": Family comes first 

Το The Devil's Rejects περιγράφει την αιματηρή περιπέτεια της οικογένειας κακοποιών Firefly που είναι υπεύθυνη για δεκάδες σαδιστικούς φόνους και της προσπάθειάς τους να ξεφύγουν από την καταδίωξη ενός επίμονου αστυνομικού και των συνεργατών του. Και το κάνουν ασφαλώς με μπόλικη βία. Εν αντιθέσει ωστόσο με το Natural Born Killers, δρουν σε έναν κόσμο με ευδιάκριτες τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους καλούς, τους αθώους και τους πραγματικά κακούς. Ο "μάστορας" σε τέτοιες καταστάσεις Rob Zombie, επικεντρώνεται μεν στους villains της υπόθεσης αλλά το κάνει εντός του ευρύτερου και ευαίσθητου πλαισίου της οικογενειακής εστίας. Οι πρωταγωνιστές είναι πραγματικά κακοί αλλά ουσιαστικά ακολουθούν τον οικογενειακό τους κώδικα. Ακόμη κι αν πρόκειται για μία redneck οικογένεια που γουστάρει να βασανίζει και να σκοτώνει κόσμο. 

"Ο Μανιακός": Απλά πάρα πολύ κακός

Το -αγγλιστί- Maniac του William Lustig δεν αφήνει με μία πρώτη ματιά περιθώρια για οποιαδήποτε συζήτηση ή προβληματισμό: Ο πρωταγωνιστής είναι ένας serial killer και όλη η ταινία είναι επικεντρωμένη στη δική του ματιά στα γεγονότα. Δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες και δυνατότητα για περαιτέρω ερμηνείες. Απλά παρακολουθείς από την πλευρά του δολοφόνου τη δράση του, ο οποίος ζει σε έναν φυσιολογικό για τα 80s κόσμο, επιτιθέμενος σε νεαρές γυναίκες τις οποίες σκοτώνει με φρικτούς τρόπους, ως εκδίκηση για την κακομεταχείριση που είχε περάσει μικρός στα χέρια της μητέρας του. Αν όμως χωρά απλά ένα πεδίο διερεύνησης γι' αυτό το φιλμ είναι ίσως το κατά πόσο είναι εξοικειωμένος ο καθένας με τις σκοτεινές πλευρές του χαρακτήρα του. Ίσως πάλι, να είναι απλά μία B-movie με μπόλικο αίμα σαν πολλές ακόμη που κυκλοφόρησαν την ίδια εποχή.

---

Δες ακόμη τις καλύτερες ταινίες του Christopher Nolan, τα 20 κορυφαία γουέστερν όλων των εποχών, την αληθινή ιστορία του Braveheart και γιατί το Χόλιγουντ ζει σε έναν πυρετό νοσταλγίας. 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr